Δημήτριος Καψάσκης
Ο Δημήτριος Καψάσκης (Αθήνα, 29 Ιανουαρίου 1909 - 27 Δεκεμβρίου 1993) ήταν Έλληνας ιατροδικαστής.
| Δημήτριος Καψάσκης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 29 Ιανουαρίου 1909 Αθήνα |
| Θάνατος | 27 Δεκεμβρίου 1993 Αθήνα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | επιστήμονας |
Βιογραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Αντωνίου Καψάσκη.[1] Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και το Παρίσι και μετεκπαιδεύτηκε στο Λονδίνο, το Εδιμβούργο, τη Νέα Υόρκη και το Παρίσι.[2] Μεταξύ άλλων υπηρέτησε ως εκπαιδευόμενος στο FBI και την Scotland Yard.[2] Υπήρξε επιμελητής της Ιατρικής σχολής του Παρισιού (1938).[2]
Σύμφωνα με μία αναφορά ενός δικτύου κατασκόπων προς τη βρετανική SOE, την περίοδο της Κατοχής έδρασε ως μέλος μιας οργάνωσης δημιουργημένης από Γερμανούς για να παγιδεύει Έλληνες αντιστασιακούς.[3] Το 1943 εισήλθε στην ιατροδικαστική υπηρεσία Αθηνών και το 1957 έγινε προϊστάμενός της,[4] θέση την οποία διατήρησε μέχρι και την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών. Το 1952 διορίστηκε καθηγητής στη σχολή Αστυνομίας Πόλεων.[4] Ως ιατροδικαστής πρωταγωνίστησε σε σημαντικές υποθέσεις όπως αυτές του Παγκρατίδη, του Στέφανου Σαράφη, του Σωτήρη Πέτρουλα, του Νικηφόρου Μανδηλαρά, του Γρηγόρη Λαμπράκη και της Ευγενίας Νιάρχου.[5] Για τον χειρισμό του σε αυτές τις υποθέσεις έχει κατακριθεί[5] όπως και για τη συνεργασία του[6] με την Χούντα.
Είχε συγγράψει βιβλία σχετικά με το αντικείμενο της ιατροδικαστικής και είχε τιμηθεί με ελληνικά και ξένα παράσημα. Μέρος του αρχείου του φυλάσσεται στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ).[2]
Ήταν παντρεμένος με την Ειρήνη Μαύρου (απεβίωσε το 1985), με την οποία είχαν αποκτήσει δύο παιδιά.[2]
Απεβίωσε σε ηλικία 84 ετών και κηδεύτηκε από τον ιερό ναό Αγίων Θεοδώρων στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών στις 28 Δεκεμβρίου 1993.[7]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Ελληνικόν who's who, Εκδοτικός Οργανισμός Ελληνικών who's who 1965, σελ. 249.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Βιογραφικό Καψάσκη, από την ιστοσελίδα του Ε.Λ.Ι.Α.
- ↑ Κωστόπουλος 2016, σελ. 25.
- ↑ 4,0 4,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρους Μπριτάννικα, τόμος 33, σελ.58
- ↑ 5,0 5,1 http://www.iospress.gr/ios1998/ios19980510a.htm
- ↑ άρθρο του Γιώργου Μαργαρίτη, από την εφημερίδα "Ριζοσπάστης"
- ↑ Τα Νέα, Κηδείες, 27 Δεκεμβρίου 1993, σελ. 71.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Κωστόπουλος, Τάσος (2016). Κόκκινος Δεκέμβρης: Το ζήτημα της επαναστατικής βίας. Αθήνα: Βιβλιόραμα. ISBN 978-960-9548-28-1.