Δημοτικό διαμέρισμα Πλατανιστού Εύβοιας

οικισμός της Ελλάδας

Το Δ.Δ Πλατανιστού ήταν Δημοτικό Διαμέρισμα της Νότιας Ευβοιας και του Καβοντόρου και βρίσκεται 142 χλμ. νοτιοανατολικά της Χαλκίδας και 22 χλμ. ανατολικά της Καρύστου. Από το 2011 αποτελεί τοπική κοινότητα και υπάγεται διοικητικά στο Δήμο Καρύστου της Περιφερειακής Ενότητας Ευβοίας. Αποτελείται από τους οικισμούς Πλατανιστός, Άγιοι, Ελαιώνας, Επανοχώρι, Καστρί, Μανδηλού (νησί), Πηδουλαίικα και Ποτάμι.

Πληθυσμός Επεξεργασία

Κατα την απογραφή του 2001 το Δ.Δ Πλατανιστού είχε 381 κατοίκους, ενώ το 2011 η αντίστοιχη τοπική ενότητα 188.[1]

Περιγραφή Επεξεργασία

Ο Πλατανιστός διασχίζεται από ένα ρέμα, δεύτερο σε παροχή νερού του όρους Όχη που ρέει όλο το έτος. Το ρέμα έχει πηγές στο μικρό φαράγγι του οικισμού Επανοχωρίου, με τα τεράστια πλατάνια. Μετά από εφτά χιλιόμετρα πορείας μέσω μιας κατάφυτης κοιλάδας, το ρέμα καταλήγει στην παραλία του οικισμού Ποτάμι. Η ονομασία του Πλατανιστού δεν είναι τυχαία. Αιωνόβιοι πλάτανοι φύονται κατά μήκος όλου του ρέματος, που σε συνδυασμό με ιτιές, λυγαριές και σκλήθρα δημιουργούν ένα παραποτάμιο δάσος. Στη θέση Ελληνικό, βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος Πλατανιστού, όπου ακολουθώντας τις πινακίδες θα μπορέσετε να δείτε το αρχαίο τείχος. Επίσης, εκεί κοντά βρίσκεται και η εντυπωσιακή εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης (ακολουθεί το Πάτριο Εορτολόγιο) για το κτίσιμο της οποίας έχουν χρησιμοποιηθεί αρχαία μάρμαρα.

Ιστορία Επεξεργασία

Στη θέση Ελληνικό τοποθετείται το φρούριο των Ανεμοπυλών. Ονομάστηκε έτσι από τη μεγάλη φυσική πύλη που σχηματίζεται από βράχους πολύ ψηλούς και απότομους, που σχηματίζουν στενή, χαράδρα, δια μέσου της οποίας φυσούν ορμητικοί άνεμοι. Στο φρούριο αυτό επί Φραγκοκρατίας απομόνωσαν τον ιππότη Λικάριο για να τον εξουθενώσουν και να του περιορίσουν τη δύναμη. Κοντά στο Λικάριο έφθασαν πολλοί πειρατές και τυχοδιώκτες και δυνάμωσαν το φρούριο. Εχοντας αυτό σαν βάση ο Λικάριος έγινε ο φόβος και ο τρόμος όλης της περιοχής της Καρύστου και κυρίαρχος όλης της Εύβοιας, εκτός της Χαλκίδας.

Αρχαιολογικοί χώροι - Μνημεία Επεξεργασία

Νοτιοανατολικά της περιοχής του Πλατανιστού βρίσκεται το Ελληνικό, περιοχή ιδιαίτερου αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Ένας αρχαίος τοίχος κατασκευασμένος από τεράστιους τετραγωνισμένους λίθους κυριαρχεί στο τοπίο. Είναι άγνωστο αν πρόκειται για υπόλειμμα οχυρού της περιόδου των περσικών πολέμων ή για αρχαίο κάστρο που μεταγενέστερα χρησιμοποιήθηκε ως ορμητήριο του θρυλικού Λικάριου ή για έναν μαρμάρινο ναό που χτίστηκε πάνω σε άνδηρο και ταυτίζεται με το ναό του Γεραιστίου Ποσειδώνα.

Διοικητική ιστορία Επεξεργασία

-Στις 28/12/1836 δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά η διοικητική διαίρεση του Νομόυ Εύβοιας και ο Πλατανιστός υπαγόταν στο Δήμο Καρυστίων και παρέμεινε σε αυτόν ως το 1912.

-Στις 16/08/1912 όταν καταργήθηκε ο Δήμος Καρυστίων, ο οικισμός ορίστηκε έδρα της κοινότητας Πλατανιστού. Ταυτόχρονα ο οικισμός Καστρί υπάχθηκε στην κοινότητα.

-Στις 16/10/1940 αναγνωρίστηκε ο οικισμός Μανδηλού (νησί) και υπάχθηκε στην κοινότητα.

-Στις 07/04/1951 αναγνωρίστηκαν οι οικισμοί Μεταίικα, Μαστρογιανναίοι, Ποτάμιον και Επανωχώριον και υπάχθηκαν στην κοινότητα. Την ίδια ημερομηνία ο οικισμός Καστρί καταργήθηκε.

-Στις 19/08/1954 ο οικισμός Μεταίικα μετονομάστηκε σε Ελαιών.

-Στις 19/03/1961 Ο οικισμός Μαστρογιανναίοι καταργήθηκε και προσαρτήθηκε στον οικισμό Πλατανιστό.

-Στις 05/04/1981 αναγνωρίστηκε ο οικισμός Πηδουλαίικα και υπάχθηκε στην κοινότητα. Την ίδια ημερομηνία ο οικισμός Καστρί ξανα αναγνωρίστηκε και υπάχθηκε στην κοινότητα.

-Στις 04/12/1997 η κοινότητα καταργήθηκε και υπάχθηκε στο Δήμο Καρύστου ως δημοτικό διαμέρισμα.

-Στις 18/03/2001 αναγνωρίστηκε ο οικισμός Αγιοι και υπάχθηκε στο δημοτικό διαμέρισμα Πλατανιστού.[2]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «(Αναθεωρημένος) Πίνακας αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ Πληθυσμού-Απογραφής 2011». statistics.gr. ΕΛΣΤΑΤ. 20 Απριλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (xls) στις 18 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Ιαν. 2017. 
  2. «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές Δήμων και Κοινοτήτων:Κ. Πλατανιστού (Ευβοίας)». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2017.