Διαδηλώσεις στο Πόζναν το 1956

Οι διαδηλώσεις του Πόζναν (πολωνικά: Poznański Czerwiec‎‎), ήταν οι πρώτες από αρκετές διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν απέναντι στη φιλοσοβιετική κομμουνιστική κυβέρνηση της Πολωνίας. Οι διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν από εργάτες οι οποίοι επιθυμούσαν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Στις 28 Ιουνίου 1956, οι εργάτες ξεκίνησαν διαδηλώσεις στα Εργοστάσια Τσεγκιέλσκι του Πόζναν, απαιτώντας καλύτερες συνθήκες και μισθούς και διαμαρτύρονταν για μια πρόσφατη αύξηση των φόρων και υψηλότερες ποσοστώσεις εργασίας. Έπειτα, τα μηνύματα των διαδηλωτών διαδόθηκαν γρήγορα σε όλη την πόλη^[1]. Περίπου εκατό χιλιάδες άνθρωποι κατέκλυσαν το κέντρο του Πόζναν και κατευθύνθηκαν προς το Υπουργείο Εθνικής ασφάλειας.

Το παρασκήνιο πίσω από τις διαδηλώσεις Επεξεργασία

Μετά το θάνατο του Στάλιν, η Σοβιετική Ένωση βίωσε ένα κλίμα επανάστασης τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της. Στην Πολωνία, εργάτες οι οποίοι ένιωθαν καταπιεσμένοι υπό το κομμουνιστικό καθεστώς αποφάσισαν να πάρουν την τύχη στα χέρια τους και να διαδηλώσουν. Η ομιλία του Νικίτα Χρουστόφ κατά του Στάλιν, τους έδωσε την αντίληψη πως η τρομερή καταπίεση που βίωναν υπό τον Στάλιν ήταν παρελθόν και πλέον θα μπορούσαν να διεκδικήσουν εκ του μηδενός το μέλλον τους. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι οι οποίοι πρωτοστάτησαν με το μήνυμα "Απαιτούμε ψωμί", καθώς ειδικά στην επαρχεία της Πολωνίας αρκετά μεγάλος αριθμός εργατών υποσιτίζονταν.

Η αντίδραση της Σοβιετικής Ένωσης Επεξεργασία

Όπως προαναφέρθηκε, περίπου εκατό χιλιάδες άνθρωποι βρέθηκαν μπροστά από το Υπουργείο Εθνικής Ασφάλειας διαδηλώνοντας. Μέχρι τις 11.00 (της 28ης Ιουνίου 1956) ο αριθμός συνεχώς αυξανόταν. Μετά τις 16.00 όμως, τανκς, τεθωρακισμένα αυτοκίνητα, πυροβόλα και φορτηγά γεμάτα στρατιώτες περικύκλωσαν την πόλη και άρχισαν να συλλαμβάνουν κόσμο και να τον περνούν από βάναυση ανάκριση^[2]. Ο φόβος των σοβιετικών σχετιζόταν με το γεγονός πως τα μηνύματα των εργατών θα διαδίδονταν και σε άλλες πόλεις. Εάν αυτό πραγματοποιούταν θα είχε καλλιεργηθεί ένα ιδιαίτερα αρνητικό κλίμα εις βάρος της ΕΣΣΔ. Οι στρατιώτες οι οποίοι επενέβησαν ανέρχονταν σε περίπου 10.000 με τη συνοδεία 400 τανκς. Παρά την αριθμητική διαφορά και το γεγονός πως ορισμένοι διαδηλωτές ήταν εξοπλισμένοι πρέπει να ληφθεί υπόψιν ένας σημαντικός παράγοντας: Ο φόβος απέναντι στα τανκς και του στρατιωτικού εξοπλισμού εκείνων που αποπειράθηκαν να αναχαιτίσουν τις διαδηλώσεις.

Νεκροί και τραυματίες Επεξεργασία

Σύμφωνα με τον ιστορικό Ουούκας Γιάστρζιαμπ (πολωνικά: Łukasz Jastrząb), 57 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και 600 τραυματίστηκαν. Επίσης 250 συνελήφθησαν καθώς θεωρήθηκαν ως απειλή. Στις 28 Ιουνίου έχει θεσπιστεί επέτειος για τα θύματα, από το πολωνικό κράτος.

Παραπομπές Επεξεργασία

↑ «Πόζναν, Ιούνιος 1956: Όταν βγήκε ο λαός στους δρόμους και συγκρούστηκε με τις σοβιετικές κατασταλτικές δυνάμεις». εναντιοVS (στα Αγγλικά). 29 Ιουνίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2018.
↑ «Πόζναν, Ιούνιος 1956: Όταν βγήκε ο λαός στους δρόμους και συγκρούστηκε με τις σοβιετικές κατασταλτικές δυνάμεις». εναντιοVS (στα Αγγλικά). 29 Ιουνίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2018.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι Επεξεργασία

[1] «Πόζναν, Ιούνιος 1956: Όταν βγήκε ο λαός στους δρόμους και συγκρούστηκε με τις σοβιετικές κατασταλτικές δυνάμεις». εναντιοVS (στα Αγγλικά). 29 Ιουνίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2018.

[2] «Πόζναν, Ιούνιος 1956: Όταν βγήκε ο λαός στους δρόμους και συγκρούστηκε με τις σοβιετικές κατασταλτικές δυνάμεις». εναντιοVS (στα Αγγλικά). 29 Ιουνίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2018.

[1]

[2]