Στην ποινική επιστήμη διαρκές έγκλημα, σε αντίθεση του στιγμιαίου, χαρακτηρίζεται εκείνο του οποίου η προσβολή έννομου αγαθού παρατείνεται χρονικά όσο εξακολουθεί η δημιουργηθείσα εκ του δράστη κατάσταση[1], ή εκείνο του οποίου όχι μόνο η παραγωγή παράνομου αποτελέσματος αλλά και η διατήρηση αυτού πληροί αδιάκοπα την αντικειμενική υπόσταση του εν λόγω εγκλήματος[2].

Τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να είναι η συνεχιζόμενη παράνομη κατακράτηση ατόμου, η εκούσια ή ακούσια απαγωγή, η αρπαγή κ.λπ.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Χωραφάς: Πλημ. Θεσσαλονίκης, Απόφ.323/1968 - "Ποινικά Χρονικά" ΙΕ¨/330
  2. Ανδρουλάκης: Πλημ. Θεσσαλονίκης, Απόφ.323/1968 - "Ποινικά Χρονικά" ΙΕ¨/330
  • Δ. Τζιώρας «Σύστημα Ελληνικής Ποινικής Δικονομίας» τομ. Β΄, σελ.156.
  • Π. Πιστογιάννης «Ανακριτική» - Θεσσαλονίκη 1983. σελ.68.