Διοικητικές διαιρέσεις της Γεωργίας
Η Γεωργία διαιρείται αυτόνομες δημοκρατίες (γεωργιανά: ავტონომიური რესპუბლიკა, avtonomiuri respublika), περιφέρειες (მხარე, mkhare), και δήμους (მუნიციპალიტეტი, munits'ipaliteti).
| Περιφέρειες της Γεωργίας | ||
|---|---|---|
.svg) | ||
| Αριθμός | Περιφέρεια | Πρωτεύουσα |
| 1 | Αμπχαζία | Σουχούμι (Σοχούμι) |
| 2 | Σαμεγκρέλο-Ζέμο Σβανέτι | Ζουγκντίντι |
| 3 | Γκούρια | Οζούργκετι |
| 4 | Αζαρία | Μπατούμι |
| 5 | Ράτσα-Λετσχούμι και Κβέμο Σβανέτι | Αμπρολάουρι |
| 6 | Ιμερέτι | Κουτάισι |
| 7 | Σάμτσχε-Τζαβαχέτι | Αχαλτσίχε |
| 8 | Σίντα Κάρτλι | Γκόρι |
| 9 | Μτσχέτα-Μτιανέτι | Μτσχέτα |
| 10 | Κβέμο Κάρτλι | Ρουσταβί |
| 11 | Καχέτι | Τελαβί |
| 12 | Τιφλίδα | Τιφλίδα |
Η Γεωργία είναι ένα ενιαίο κράτος, του οποίου τα σύνορα ορίζονται από το νόμο που αντιστοιχεί στην κατάσταση της 21ης Δεκεμβρίου 1991. Περιλαμβάνει δύο αυτόνομες δημοκρατίες (Γεωργιανή γλώσσα: ავტონომიური რესპუბლიკა, avtonomiuri respublika), οι οποίες είναι της Αζαρίας και της Αμπχαζίας. Η τελευταία είναι εκτός της αποτελεσματικής εξουσίας της Γεωργίας. Η πρώην αυτόνομη οντότητα της Νότιας Οσσετίας στην εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, η οποία επί του παρόντος επίσης δεν είναι υπό την ντε φάκτο δικαιοδοσία της Γεωργίας, δεν έχει τελικό καθορισμένο συνταγματικό καθεστώς στην εδαφική οργάνωση της Γεωργίας.[1]
Το έδαφος της Γεωργίας υποδιαιρείται επί του παρόντος σε συνολικά 76 δήμους - 12 αυτοδιοικούμενες πόλεις (ქალაქი, k'alak'i), συμπεριλαμβανομένης της πρωτεύουσας της Τιφλίδας και 64 κοινοτήτων (თემი, t'emi). Οι δήμοι εκτός των δύο αυτόνομων δημοκρατιών και της Τιφλίδας ομαδοποιούνται, σε προσωρινή βάση, σε εννέα περιφέρειες (μχάρε): Γκούρια, Ιμερέτι, Καχέτι, Κβέμο Κάρτλι, Μτσχέτα-Μτιανέτι, Ράτσα Λετσχούμι και Κβέμο Σβανέτι, Σαμεγκρέλο-Ζέμο Σβανέτι, Σάμτσχε-Τζαβαχέτι και Σίντα Κάρτλι. Η ίδια η Τιφλίδα χωρίζεται σε δέκα επαρχίες (რაიონი, raioni).[1]
Αυτόνομες δημοκρατίες Επεξεργασία
Οι δύο αυτόνομες δημοκρατίες της Αμπχαζίας και της Αζαρίας ιδρύθηκαν κατά τη διάρκεια της σοβιετικής εποχής και αναγνωρίζονται από το σύγχρονο Σύνταγμα της Γεωργίας που υιοθετήθηκε το 1995.[1]
Αζαρία Επεξεργασία
Η Αζαρία υποδιαιρείται σε 6 δήμους:
- Αυτοδιοικούμενη πόλη του Μπατούμι, η οποία είναι και η πρωτεύουσα της οντότητας.
- Αυτοδιοικούμενη κοινότητα της Κέντα.
- Αυτοδιοικούμενη κοινότητα του Κομπουλέτι.
- Αυτοδιοικούμενη κοινότητα του Χελβατσάουρι.
- Αυτοδιοικούμενη κοινότητα του Σουαχέβι.
- Αυτοδιοικούμενη κοινότητα του Χούλο.
Αμπχαζία Επεξεργασία
Ως αποτέλεσμα των στρατιωτικών συγκρούσεων το 1992-1993 και το 2008, η Γεωργία δεν έχει ουσιαστικό έλεγχο στην Αμπχαζία, η οποία αναγνωρίζεται από τη Ρωσία και άλλα τρία κράτη μέλη του ΟΗΕ. Η Γεωργία θεωρεί την Αμπχαζία ως αυτόνομη δημοκρατία της οποίας η κυβέρνηση βρίσκεται εξόριστη στην Τιφλίδα και σήμερα είναι κατεχόμενη περιοχή. Η επικράτεια της Αμπχαζίας στην κοιλάδα Κοντόρι, η οποία ήταν υπό τον έλεγχο της Γεωργίας πριν από τον Ρωσο-Γεωργιανό πόλεμο του 2008, είναι η ντε γιούρε η αυτοδιοικούμενη κοινότητα Αζάρα.[1] Η αποσχιστική κυβέρνηση της Αμπχαζίας διαιρεί την επικράτεια της οντότητας σε εφτά επαρχίες (ραγιόν).
Νότια Οσσετία Επεξεργασία
Η Νότια Οσσετία απολάμβανε το καθεστώς μιας αυτόνομης περιοχής κατά τη σοβιετική εποχή. Μετά τις στρατιωτικές συγκρούσεις το 1991-1992 και το 2008, η Γεωργία θεωρεί την πρώην Αυτόνομη Περιφέρεια της Νότιας Οσετίας ως κατεχόμενη περιοχή. Το καθεστώς της δεν ορίζεται συνταγματικά από τη Γεωργία, αλλά υπάρχει προσωρινή διοίκηση της Νότιας Οσσετίας που βρίσκεται στην εξορία στην Τιφλίδα. Η επικράτεια που είχε τεθεί υπό τον έλεγχο της Γεωργίας πριν από τον Ρωσο-Γεωργιανό πόλεμο του 2008 οργανώθηκε σε τέσσερις δήμους, οι οποίοι διατηρούν το ντε γιούρε καθεστώς τους.[1] Η αποσχιστική κυβέρνηση της Νότιας Οσσετίας διαιρεί το έδαφος της οντότητας σε τέσσερις επαρχίες (ραγιόν).
Οι νόμοι της Γεωργίας περιλαμβάνουν την ιδέα ότι η τελική υποδιαίρεση και το σύστημα τοπικής αυτοδιοίκησης πρέπει να δημιουργηθεί μετά την αποκατάσταση της κυριαρχίας του κράτους στα κατεχόμενα εδάφη.[1][2]
Περιφέρεια Επεξεργασία
Οι περιφέρειες (μκάρε) θεσπίστηκαν με προεδρικά διατάγματα από το 1994 έως το 1996, σε προσωρινή βάση έως ότου επιλυθούν οι αποσχιστικές συγκρούσεις στην Αμπχαζία και τη Νότια Οσσετία. Συνήθως αντιστοιχούν στις παραδοσιακές ιστορικές και γεωγραφικές περιοχές της Γεωργίας. Μια περιφέρεια δεν είναι μια αυτοδιοικούμενη μονάδα. Η λειτουργία τους είναι να συγχρονίσουν την επικοινωνία των διαφόρων δήμων (με εξαίρεση τους δήμους της Αζαρίας και Τιφλίδας) με την κεντρική κυβέρνηση της Γεωργίας, η οποία εκπροσωπείται σε μια περιφέρεια από έναν υπάλληλο που ορίζει ο πρωθυπουργός, τον αρμόδιο επίτροπο (სახელმწიფო რწმუნებული), ανεπίσημα γνωστός ως "κυβερνήτης" (გუბერნატორი).[1]
Δήμοι Επεξεργασία
.svg)
Σύμφωνα με τον γεωργιανό νόμο, ένας δήμος είναι ένας οικισμός ή μια ομάδα συνοικισμών με καθορισμένα σύνορα και αυτοδιοίκηση.[2] Υπάρχουν δύο τύποι δήμων. Οι αυτοδιοικούμενες πόλεις είναι 12 συνολικά, και οι αυτοδιοικούμενες κοινότητες είναι 64 συνολικά. Οι σημερινοί δήμοι συστάθηκαν από το 2006 έως το 2014. Οι περισσότεροι δήμοι ανακεφαλαιώνουν τα όρια και τα ονόματα προηγούμενων υποδιαιρέσεων, γνωστών ως ραγιόνι (επαρχία).[1][3]
Δείτε επίσης Επεξεργασία
- Κατάλογος πόλεων της Γεωργίας
- Κωδικοί ISO 3166-2 για τις περιφέρειες και αυτόνομες δημοκρατίες της Γεωργίας
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 «ტერიტორიული მოწყობა და მმართველობა [Territorial Structure and Government]». Administration of the President of Georgia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 Πρότυπο:Cite act
- ↑ «Registry of Municipalities». National Agency of Public Registry. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2015.