Δουκάτο της Παλαιστίνης
Το Δουκάτο της Παλαιστίνης , ήταν στρατιωτική διαίρεση της πρώιμης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας στα Αραβικά σήμερα εδάφη από το 324 έως το 638[1]. Περιελάμβανε εδάφη του σημερινού Ισραήλ, Συρίας, Παλαιστίνης, Ιορδανίας και Αιγύπτου.
Η έκταση της επικράτειας του δούξ ήταν πολύ μεγάλη και κρατούσε μόνο την στρατιωτική διοίκηση ενώ την πολιτική είχε ο διοικητής της επαρχίας ή των επαρχιών μετά τον διαχωρισμό της επαρχίας αργότερα σε δύο και τρεις επαρχίες[1]. Άγνωστο που ήταν η έδρα του δούξ, διασώζεται η Καισάρεια τον 6ο αιώνα όταν και μεταφέρθηκε εκεί[2]. Ο δούξ συχνά αντιμετώπιζε τις φυλές της ερήμου και έπειτα τους Άραβες[2]. Ο δούξ ήταν υφιστάμενος, στρατιωτικά, του στρατηλάτη της Ανατολής που έδρευε στην Αντιόχεια, αλλά ο δούξ Παλαιστίνης έλεγχε όλες τις στρατιωτικές δυνάμεις που στάθμευαν στην Παλαιστίνη αλλά και του Άραβες φύλαρχους συμμάχους των Βυζαντινών[3].
Γνωστοί διοικητές ήταν οι :
|
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Τσουλκανάκης, σελ. 60
- ↑ 2,0 2,1 Τσουλκανάκης, σελ. 61
- ↑ 3,0 3,1 Τσουλκανάκης, σελ. 62
- ↑ Τσουλκανάκης, σελ. 164
- ↑ J. R. Martindale, The Prosopography of the Later Roman Empire 2 Part Set: Volume 3, AD 527-641
- ↑ Hans Thurn, Chronographia
- ↑ Nikēphoros Theotokēs, Nikolaos Zōsimas, Nikēphoru Theotoku ... Kyriakodromion ētoi hermēneia kai ... ēthikē ..., Τόμος 2
- ↑ Τσουλκανάκης, σελ. 95
- ↑ 9,0 9,1 Τσουλκανάκης, σελ. 177
- ↑ 10,0 10,1 10,2 Τσουλκανάκης, σελ. 63
ΠηγέςΕπεξεργασία
- Τσουλκανάκης, Δημήτριος (2011, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας), Η παρουσία του Βυζαντίου στους Αγίους Τόπους από το Μέγα Κωνσταντίνο έως την αραβική κατάκτηση