Εδουάρδος του Χέλρε
Ο Εδουάρδος, ολλανδ.: Eduard, hertog van Guelders (12 Μαρτίου 1336 - 24 Aυγούστου 1371) από τον Οίκο του Βάσενμπεργκ, ήταν δούκας του Χέλρε και κόμης του Ζούτφεν (1361–1371).
| Εδουάρδος του Χέλρε | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 12 Μαρτίου 1336 |
| Θάνατος | 24 Αυγούστου 1371 |
| Τόπος ταφής | Kloster Graefenthal |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αικατερίνη της Βαυαρίας (από 1368)[1] |
| Γονείς | Ρέγκιναλντ Β΄ του Χέλρε[2] και Ελεονώρα του Γούντστοκ[2] |
| Αδέλφια | Ρέγκιναλντ Γ΄ του Χέλρε Ματθίλδη του Χέλρε Μαρία, δούκισσα του Χέλρε |
| Οικογένεια | Οίκος του Βάσενμπεργκ |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Ρέγκιναλντ Β΄ δούκα του Χέλρε και της δεύτερης συζύγου του Eλεονώρας του Γούντστοκ, κόρης του Eδουάρδου Β΄ της Αγγλίας.
Το 1350 με ενθάρρυνση από τη μητέρα του, ο Εδουάρδος ξεκίνησε έναν καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο εναντίον του αδελφού του Ρέγκιναλντ Γ΄ για τον έλεγχο του δουκάτου του Χέλρε. Ο Εδουάρδος ηγήθηκε της μερίδας των Μπρόνκχορστερ (αστών, εμπόρων), η οποία το 1361 σε μία μάχη στο Tηλ νίκησε τη μερίδα Χέεκερεν (ευγενών), με επικεφαλής τον ανίκανο αδελφό τού Eδουάρδου, όπου ο Ρέγκιναλντ Γ΄ συνελήφθη και φυλακίστηκε. Ο Εδουάρδος κυβέρνησε καλά και σθεναρά, παρά τις εναντίον του συνθήκες. Συνδέθηκε με τους επισκόπους του Λύτιχ, επίσης με το Γύλιχ και την Κλέβη. Το 1371 ο κουνιάδος και υποστηρικτής του Γουλιέλμος Β΄ δούκας του Γύλιχ, ήρθε σε ρήξη με τον Βεγκέσλαο Α΄ δούκα του Λουξεμβούργου. Η διαμάχη κορυφώθηκε στη μάχη του Μπέσβαϊλερ, κατά την οποία ο Γουλιέλμος Β΄ νίκησε τον Βεγκέσλαο Α΄, αλλά ο Eδουάρδος τραυματίστηκε θανάσιμα στη μάχη και απεβίωσε στις 24 Αυγούστου 1371. Τάφηκε στο Κλόστερ Γκρέφενταλ. Μετά τον τέλος του Έδουάρδου, ο αδελφός του Ρέγκιναλντ Γ΄ ανέκτησε το δουκάτο του, αλλά απεβίωσε λίγο αργότερα, στις 4 Δεκεμβρίου 1371. Δεδομένου ότι ούτε ο Εδουάρδος, ούτε ο Ρέγκιναλντ Γ΄ είχαν παιδιά, ξεκίνησε ένας άλλος πόλεμος διαδοχής για το Χέλρε, με τη μερίδα του Μπρόνκχορστερ να υποστηρίζει την ετεροθαλή αδελφή των Εδουάρδου και Ρέγκιναλντ Γ΄, τη Μαρία, σύζυγο του Γουλιέλμου Β΄ δούκα του Γύλιχ· και τη μερίδα Χέερκερεν να υποστηρίζει την αδελφή της, Ματθίλδη, σύζυγο του Ιωάννη Β΄ κόμη Μπλουά. Το 1377 ο Κάρολος Δ΄ της Γερμανίας απένειμε το δουκάτο του Χέλρε και την κομητεία του Ζούτφεν στον γιο της Μαρίας, τον Γουλιέλμο Γ΄ δούκα του Γύλιχ. Μετά την απόλυτη ήττα της στη Μάχη του Χένεπελ στις 24 Μαρτίου 1379, η Mατθίλδη παραιτήθηκε από τη διεκδίκησή της έναντι των Χέλρε και Zούτφεν.
Ο Εδουάρδος μνηστεύθηκε το 1368 με την Αικατερίνη των Βίττελσμπαχ (30 Μαΐου 1361 - 10 Νοεμβρίου 1400, τάφηκε στο Κλόστερ Μόνκουτσεν), κόρη του Αλβέρτου Α΄ δούκα της Βαυαρίας. Ο Εδουάρδος απεβίωσε, όταν αυτή ήταν μόλις 10 ετών· στη συνέχεια η Αικατερίνη παντρεύτηκε το 1379 με τον ανιψιό του Εδουάρδου, τον Γουλιέλμο Γ΄ δούκα του Γύλιχ.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Παραπομπές σε πηγές Επεξεργασία
- ↑ p10723.htm#i107230. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.