Εθνική Πινακοθήκη του Ζε ντε Πομ
H Εθνική Πινακοθήκη του Ζε ντε Πομ (γαλλικά: Galerie nationale du Jeu de Paume) είναι ένα μουσείο σύγχρονης τέχνης αφιερωμένο στην εικόνα και τη φωτογραφία. Βρίσκεται στο 1ο διαμέρισμα του Παρισιού, στο βορειοδυτικό άκρο του κήπου του Κεραμεικού, δίπλα στην πλατεία Κονκόρντ.
| Εθνική Πινακοθήκη του Ζε ντε Πομ | |
|---|---|
| Jeu de paume | |
 | |
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Είδος | μουσείο τέχνης[1] |
| Αρχιτεκτονική | Second Empire style |
| Διεύθυνση | 1 place de la Concorde, Paris 75001, France |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 48°51′57″N 2°19′26″E |
| Διοικητική υπαγωγή | 1ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[2] |
| Τοποθεσία | Παρίσι |
| Χώρα | Γαλλία[3] |
| Έναρξη κατασκευής | 1909 |
| Προστασία | jeu de paume |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Ιστορικό
ΕπεξεργασίαΤο ορθογώνιο κτήριο, επιφάνειας 1.200 τετραγωνικών μέτρων, κατασκευάστηκε το 1861 κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ναπολέοντα Γ' ως αντίστοιχο του ήδη υπάρχοντος κτηρίου του πορτοκαλεώνα στο νοτιοδυτικό άκρο του κήπου, σήμερα Μουσείο Ορανζερί. Σχεδιάστηκε σαν χώρος για το δημοφιλές παιχνίδι της εποχής ζε ντε πομ, ένα παιχνίδι περίπου σαν το σύγχρονο τένις. Από το 1909 στο χώρο άρχισαν να διοργανώνονται εκθέσεις έργων τέχνης, όπως την έκθεση του 1909 [4]«Εκατό πορτρέτα γυναικών από την έκθεση αγγλικής και γαλλικής σχολής του 18ου αιώνα».
Λειτουργώντας πρώτα ως επέκταση του Λούβρου και του μουσείου της Ορανζερί, έγινε ανεξάρτητος εκθεσιακός χώρος από το 1922, παρουσιάζοντας εκθέσεις με θέμα μια χώρα ή έναν καλλιτέχνη, ως επί το πλείστον σύγχρονα ξένα έργα. Από το 1937, ο χώρος στράφηκε προς την αβάν γκαρντ με εκθέσεις που διοργάνωναν οι Ζαν Κασού, Ανρί Ματίς, Ζωρζ Μπρακ, Πικασό και Φερνάν Λεζέ.
Από το 1940 έως το 1944 το μουσείο χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς για να αποθηκεύουν έργα τέχνης που είχαν κατασχέσει και τα οποία περιελάμβαναν αριστουργήματα από τις συλλογές γαλλικών εβραϊκών οικογενειών.[5]
Από το 1947 έως το 1986, το κτήριο στέγαζε το Μουσείο του Ζε ντε Πομ, το οποίο φιλοξενούσε πολλά σημαντικά ιμπρεσιονιστικά έργα που από το 1986 μεταφέρθηκαν στο Μουσείο Ορσέ.
Από το 1989, το κτήριο ανακαινίσθηκε και έχει πλέον τρεις εκθεσιακούς χώρους, έναν σε κάθε όροφο. Η αίθουσα υποδοχής που προηγουμένως ήταν κλειστή μετατράπηκε σε ανοιχτό χώρο που μοιάζει με αίθριο και έχει πλημμυρίσει με φυσικό φως από τα μεγάλα παράθυρα, που επιτρέπουν τη θέα στους γειτονικούς κήπους του Κεραμεικού, την πλατεία Κονκόρντ και τον πύργο του Άιφελ. Ο τελευταίος όροφος διαθέτει μια σειρά από αίθουσες που φωτίζονται από φεγγίτες. [6]
Το 1991, το Ζε ντε Πομ άνοιξε εκ νέου ως « Εθνική Πινακοθήκη Σύγχρονης τέχνης», με έκθεση αφιερωμένη στον Ζαν Ντυμπυφέ. Από το 2004 έχει αφιερωθεί αποκλειστικά στη σύγχρονη φωτογραφία και την τέχνη του βίντεο.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
ΕπεξεργασίαΗ επίσημη σελίδα του μουσείου (γαλλικά, αγγλικά)
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 380. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2018.
- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 380. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018.
- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2018.
- ↑ Musée du jeu de (1909). Exposition de cent portraits de femmes des écoles anglaise et française du XVIIIe siècle: ouverte du 23 avril au 1er juillet 1909
- ↑ . «The Lost Museum». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιανουαρίου 2018.
- ↑ . «A Paris Museum Reopens in a New Guise».