Γνωστική ψυχολογία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
JohnMad (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
JohnMad (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
Η '''γνωστική ψυχολογία''' είναι επιστημονικό πεδίο της [[ψυχολογία|ψυχολογίας]] που προσπαθεί να ερμηνεύσει τα φαινόμενα της [[αντίληψη|αντίληψης]] και των [[διανοητικές διεργασίες|διανοητικών διεργασιών]] υποστηρίζοντας ότι έτσι μπορεί να εξηγηθεί η ανθρώπινη [[συμπεριφορά]]. Η περιοχή καλύπτει ένα ευρύ φάσμα περιοχών έρευνας, εξετάζοντας ερωτήματα λειτουργίας της [[μνήμη|μνήμης]], [[προσοχή|προσοχής]], [[αντίληψη|αντίληψης]], [[αναπαράσταση γνώσης|αναπαράστασης της γνώσης]], [[σκέψη|σκέψης]], [[δημιουργικότητα|δημιουργικότητας]] και [[επίλυση προβλημάτων|επίλυσης προβλημάτων]]. Ο όρος ''γνωστική ψυχολογία'' πρωτοπαρουσιάστηκε στο βιβλίο ''Cognitive Psychology'' από τον Ulrich Neisser το [[1967]] όπου δίνεται ένας πολύ ευρύς ορισμός, δίνοντας έμφαση στη άποψη ότι η νόηση έχει συγκεκριμένες θεμελιώδεις δομές. Αυτός ο ορισμός δίνει τη δυνατότητα μελέτης υψηλότερου επιπέδου εννοιών, όπως η ''σκέψη'', που τα μοντέρνα βιβλία συνήθως συμπεριλαμβάνουν στην προσπάθειά τους να ορίσουν την γνωστική ψυχολογία.
 
Το βασικό ερώτημα της γνωστικής ψυχολογίας είναι το πώς ένα άτομο αποκτά [[γνώση]]. Επάνω στο ζήτημα αυτό, η βασική της θέση είναι ότι, η είσοδος και η επεξεργασία [[πληροφορία|πληροφοριών]], που οδηγούν στη [[μάθηση]] και τη γνώση, ακολουθούν μια διαδικασία παρόμοια με εκείνη της επεξεργασίας των τροφών κατά τη λειτουργία της [[πέψη|πέψης]]. Με την επεξεργασία αυτή οι γνώσεις μετασχηματίζονται και αποθηκεύονται, για να ενεργοποιηθούν, όταν τις χρειαστούμε. Αυτό σημαίνει ότι για να μετατραπεί η πληροφορία σε γνώση, μεσολαβούν όχι μόνον οι αισθήσεις, οι οποίες φιλτράρουν τα εξωτερικά ερεθίσματα, αλλά και κάποιες διαδικασίες επεξεργασίας οι οποίες μετασχηματίζουν τα δεδομένα σε γνώση. Οι διαδικασίες αυτές καθορίζονται από τις γνωστικές λειτουργίες, δηλαδή την αντίληψη, τη μνήμη, τη [[γλώσσα]], τη σκέψη και την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων.
 
Η γνωστική ψυχολογία θεωρεί ότι για να μελετηθεί η μάθηση πρέπει να μελετήσουμε αναλυτικά τον μετασχηματισμό της πληροφορίας σε γνώση, δηλαδή τις φάσεις της γνωστικής επεξεργασίας πληροφοριών, και ρίχνει το βάρος της στη μελέτη των συγκεκριμένων γνωστικών λειτουργιών. Συνεισφέρει σημαντικά στο διεπιστημονικό πεδίο της [[γνωσιακή επιστήμη|γνωσιακής επιστήμης]] ενώ μοιράζεται το ίδιο αντικείμενο μελέτης, υπό διαφορετική σκοπιά, με την [[τεχνητή νοημοσύνη]].