Σύμφωνα με τον [[Ησίοδος|Ησίοδο]] οτο Έρεβος προήλθε από το [[Χάος (μυθολογία)|Χάος]] (δηλαδή πρωτότοκο τέκνο του διαστήματος) και της [[Γαία|Γαίας]]ς (της γήινης ύλης) με τη μεσολάβηση του [[Έρως|Έρωτα]] - [[Φάνης|Φάνη]], . Συμβολίζει την σιωπή και το βάθος της νύχτας. Μαζί με την αδελφή του τη [[Νύχτα]], πάλι με τη μεσολάβηση του Έρωτα, δημιούργησε τον [[Αιθέρας|Αιθέρα]], το Φως του Ουρανού και την [[Ημέρα (μυθολογία)|Ημέρα]]. Ανήκει στην δεύτερη γενιά της Δημιουργίας του Κόσμου.
Κατά άλλους οτο Έρεβος προήλθε από τον [[Χρόνος (μυθολογία)|Χρόνο]] και την [[Αδράστεια]] - [[Ανάγκη]].
Εικονίζεται σαν φτερωτό, σκοτεινοσκοτεινό και τεράστιο ον, δίδυμο της Νύχτας.
==Έρεβος: ο τόπος==
Έρεβος ονομάζεται (κατά τον [[Όμηρος|Όμηρο]]) ο χώρος που συνορεύει με τον [[Άδης|Άδη]] (χώρος διάβασης των ψυχών) και στον οποίο εξοβελίστηκαν από τον [[Δίας (μυθολογία)|Δία]], μετά την [[Τιτανομαχία]], οι [[Τιτάνες]] [[Μενοίτιος (τιτάνας)|Μενοίτιος]] και [[Επιμηθέας]].
Μια άλλη εκδοχή (κατά τον [[Ησίοδος|Ησίοδο]]) χαρακτηρίζει ως το πιο σκοτεινό μέρος του Άδη, τοντο ΈρεβοΈρεβος, στον οποίο ευρίσκονταν οι Θρόνοι του [[Άδης|Πλούτωνα]] και της [[Περσεφόνη|Περσεφόνης]] καθώς και η σπηλιά της [[Σκύλλα|Σκύλλας]]ς. Τέλος κατά τους Καθολικούς οτο Έρεβος είναι ο χώρος όπου εξαγνίζονται οι ψυχές των αμαρτωλών πριν μεταβούν στον Άδη.
Επίσης από τοντο ΈρεβοΈρεβος, κατά την [[Ελληνικήελληνική Μυθολογία]], ο [[Ζεύς]] παρέλαβε τους [[Εκατόγχειρες]], ο [[Ηρακλής]] τον [[Κέρβερος|Κέρβερο]], η [[ΕρυνίςΕρινύς]] να άκουσε την [[Αλθαία]] κ.ά.
==Εκφράσεις==
Ο [[Αριστοφάνης]] σατυρίζονταςσατιρίζοντας τους Σωκρατικούς φιλοσόφους έλεγε ότι αυτοί: "«''ερεβοδιφώσιν''"» (= ψάχνουν στα σκοτεινά).
