Θεοδώρητος ο Κύρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Θεοδώρητος''' ([[393]] &ndash; περ. [[457]]) υπήρξε εκκλησιαστικός συγγραφέας και [[Χριστιανισμός|χριστιανός]] επίσκοπος της πόλης [[Κύρος (πόλη)|Κύρος]] (ή, Κύρρος), πρωτεύουσας της [[Συρία|συριακής]] επαρχίας της [[Κυρρηστική|Κυρρηστικής]]. Θεωρείται ως «ο μεγαλύτερος ερμηνευτής της Ανατολής».<ref>Τατάκης Βασίλειος, ''Η Βυζαντινή φιλοσοφία'', σ. 29.</ref>

Γεννήθηκε στην [[Αντιόχεια]] της Συρίας. Έλαβε εκπαίδευση στη μονή του [[Άγιος Ευπρέπιος (Μονή)|Αγίου Ευπρέπιου]] κοντά στην Αντιόχεια. Διορίστηκε διάκονος από τον επίσκοπο [[Πορφύριος ο Γάζης|Πορφύριο τον Γαζαίο]] και εκλέχτηκε επίσκοπος Κύρου το [[420]] και το [[423]]. Ως μαθητής του [[Διόδωρος ο Ταρσού|Διόδωρου από την Ταρσό]] και του [[Θεόδωρος ο Μοψουεστίας|Θεόδωρου της Μοψουεστίας]] (Μόψου), συμμετείχε στη μειοψηφία της Συνόδου της Εφέσου το [[431]] η οποία εκδίωξε τον [[Κύριλλος Α΄ Αλεξανδρείας|Κύριλλο]]. Εντούτοις, η "ληστρική" [[Σύνοδος της Εφέσου]] το [[449]] εκδίωξε τον ίδιο τον Κύριλλο και τον εξανάγκασε να αποσυρθεί στη μονή [[Απάμεια|Απάμειας]]. Η [[Σύνοδος της Χαλκηδόνας]], όμως, τον επανέφερε στην προηγούμενη θέση του. Πέθανε είτε στην Κύρο είτε στη μονή κοντά στην Απάμεια.

Τα μέλη της [[Δεύτερη Σύνοδος της Κωνσταντινούπολης|Ε' Οικουμενικής Συνόδου]] το [[553]] «{{Πολυτονικό|τὰ τε γραφέντα παρὰ Θεοδωρήτου κατὰ τῆς ὀρθῆς πίστεως, καὶ τῶν δώδεκα κεφαλαίων τοῦ μακαρίου [[Κύριλλος Α΄ Αλεξανδρείας|Κυρίλλου]], καὶ τὴν λεγομένην [προς] Ἴβα[ν] [Εδέσσης] ἐπιστολήν, συνοδικῶς [[Ανάθεμα|ἀνεθεμάτισάν]] τε καὶ ἐβδελύξαντο}}», όπως επίσης και εκείνους που είχαν συγγράψει ή επρόκειτο να συγγράψουν προς υπεράσπισή του.<ref>''[[ΘΗΕ]]'', λήμμα «Θεοδώρητος»· Τατάκης Βασίλειος, ''Η Βυζαντινή φιλοσοφία'', 1977, Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας, σ. 25.</ref>