Δίδυμος ο Τυφλός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Δίδυμος θεωρούνταν ορθόδοξος χριστιανός δάσκαλος (ουσιαστικά λόγω της υποστήριξής του στην [[Πρώτη Σύνοδος της Νίκαιας|Νικαϊκή]] [[Τριαδικό δόγμα|τριαδολογική]] θεολογία) και έχαιρε μεγάλου σεβασμού και θαυμασμού μέχρι τουλάχιστον το [[553]] όταν διαδοχικά «καταδικάστηκε από τις Ε', Ϛ' και Ζ' Οικουμενικές Συνόδους» ως Ωριγενιστής, όπως συνέβη και με τον ίδιο τον Ωριγένη.<ref>Τατάκης Βασίλειος, ''Η Βυζαντινή φιλοσοφία'', 1977, Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας, σ. 28.</ref> Ο κύριος λόγος δεν ήταν τόσο η διδασκαλία του περί της αποκατάστασης των πάντων όσο η δοξασία περί [[Μετενσάρκωση|μετενσάρκωσης]] των [[Ψυχή|ψυχών]]. Ως αποτέλεσμα της καταδίκης του, τα γραπτά του παραδόθηκαν στην πυρά και διασώθηκαν μόνο κάποια από αυτά, κυρίως σε έργα άλλων εκκλησιαστικών συγγραφέων. Μια ομάδα παπύρων του 6ου και 7ου αιώνα που ανακαλύφθηκαν το [[1941]] στην [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]] περιείχε τα σχολιολόγιά του στον [[Ιώβ (βιβλίο)|Ιώβ]], τον [[Ζαχαρίας (βιβλίο)|Ζαχαρία]] και τη [[Γένεση (βιβλίο)|Γένεσης]] αλλά και τα σχολιολόγια στον [[Εκκλησιαστής (βιβλίο)|Εκκλησιαστή]] και τους [[Ψαλμοί (βιβλίο)|Ψαλμούς]], τα οποία όμως έχουνείναι αμφισβητούμενηαμφισβητούμενης αυθεντικότητααυθεντικότητας. Τα έργα του περιλαμβάνονται στο 39ο τόμο της ''[[Patrologia Graeca|Ελληνικής Πατρολογίας]]'' του [[Jacques Paul Migne|Migne]].