Πολιτική κρίση στην Τουρκία (2008): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Diu (συζήτηση | συνεισφορές) μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Diu (συζήτηση | συνεισφορές) |
||
Γραμμή 7:
Οι εκλογές που προκηρύχθηκαν για τις [[22 Ιουλίου]] είχαν ως κεντρικό θέμα την σχέση Ισλαμιστών - Κεμαλικών και το Κουρδικό. Είχε προηγηθεί η αποτυχία εκλογής του [[Αμπντουλάχ Γκιούλ]] στο προεδρικό αξίωμα τον Μάϊο του 2007. Η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, την οποία προωθούσε ο [[Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν|Ερντογάν]], αρχηγός του ΑΚΡ, αλλά και οι προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που προανήγγειλε όξυναν το πολιτικό κλίμα. Παράλληλα η επικείμενη εκλογή νέου προέδρου έδωσε ακόμη μεγαλύτερη σημασία στις εκλογές. Οι καταγγελίες του Ερντογάν για απειλές βουλευτών και για ύπαρξη παραστρατιωτικών οργανώσεων δημιούργησαν μεγαλύτερη ένταση. Να σημειωθεί οτι στις [[27 Απριλίου]] οι στρατιωτικοί με τελεσίγραφο είχαν προειδοποιήσει οτι δεν θα επιτρέψουν αλλοίωση του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους απειλώντας εμμέσως για πραξικόπημα.
Προκειμένου να προωθηθούν οι μεταρρυθμίσεις απαιτείτο τουλάχιστον τα 2/3 της τουρκικής εθνοσυνέλευσης, τα οποία το ΑΚΡ δεν κατάφερε να εξασφαλίσει, κέρδισε όμως τις εκλογές με ποσοστό 46%, γεγονός που του έδωσε μια σχετική άνεση κινήσεων. Αντίθετα το κεμαλιστικό Ρεμπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) υπέστει βαρειά ήττα αφού κατάφερε να συγκεντρώσει μόνο 20,79% δημιουργώντας παράλληλα ενδοκομματική κρίση αφού κεμαλικοί κύκλοι επιδίωξαν αμέσως μετά την ήττα την παραίτηση του προέδρου του κόμματος Ντενίζ Μπαϊκάλ, ο οποίος τελικώς διατήρησε τα ηνία του κόμματος.
== Εκλογή προέδρου ==
| |||