Σύμπλεγμα (τυπογραφία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ ορθοτυπογραφικά
μ τυπογραφικά, γλωσσικά, μορφοποίηση
Γραμμή 1:
[[Image:Greek print 1566 Aristotle.png|thumb|right|250px|Σελίδα από βιβλίο του Αριστοτέλη, έτος έκδοσης 1566: Στην τρίτη σειρά φαίνεται το σύμπλεγμα του ''και'' και στην τέταρτη του ''ου'' στην κατάληξη της λέξης «αγαθού»]]
Στην [[τυπογραφία]], το '''σύμπλεγμα''' (ή αλλιώς ''λιγατούρα'') είναι [[τυπογραφικό στοιχείο]] που προέρχεται από την ένωση δύο ή περισσοτέρων γραμμάτων και χρησιμοποιείται είτε για οικονομία χώρου είτε για αισθητικούς —ή και ιστορικούς-ιστορικούς— σε έντυπα και σε χειρόγραφα.
 
Σήμερα, στην ελληνική τυπογραφία σπάνια γίνεται χρήση συμπλεγμάτων. Χαρακτηριστικά παραδείγματα συμπλέγματος στην ελληνική γραφή είναι αυτό του '''ο''' με το '''υ''', καθώς και το [[ϗ]], που είναι συντομογραφία του '''και''' αντίστοιχη του λατινικού &. Η [[Βυζάντιο|βυζαντινή]] γραφή χρησιμοποιούσε πολλά τέτοια στοιχεία, τα οποία όμως εξέπεσανπεριέπεσαν σε αχρηστία.
 
[[Κατηγορία:Τυπογραφία]]