Βικιπαίδεια

Διονύσιος Τσόκος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
Ο '''Διονύσιος Τσόκος''' ([[Ζάκυνθος]], [[1814]] ή [[1820]] – [[Αθήνα]], [[1862]]) ήταν ένας από τους πρώτους εθνικούς [[ζωγραφική|ζωγράφους]] της μεταοθωμανικής [[Ελλάδα|Ελλάδας]].
 
Οί γονείς του Τσόκου ήταν [[Ήπειρος|Ηπειρώτες]]. Τα πρώτα μαθήματα [[ζωγραφική|ζωγραφικής]] τα έλαβε κοντά στον συμπατριώτη του [[Νικόλαος Καντούνης|Νικόλαο Καντούνη]],. ανΟ και λέγεται πωςτελευταίος ήταν αυτοδίδακτος.ανεμεμειγμένος Εγκατέλειψε τηνστην [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]]Ελληνική γιαΕπανάσταση νατου εγκατασταθεί1821|εθνική στηνεξέγεσρη ελεύθερητου [[Ελλάδα1821]] και κατόπινείχε στηνυποστεί [[Ιταλία]],διώξεις όπουκαι παρακολούθησεταλαιπωρίες κανονικάγια μαθήματατις ιδέες και [[ζωγραφική|ζωγραφικής]]την δράση του. ΜάλισταΈτσι ο Τσόκος, τοέλαβε από όνομάτον δάσκαλό του αναφέρεταιόχι σεμόνον τεχνοκριτικήκαλλιτεχνική πουπαιδεία, δημοσιεύθηκεαλλά σεκαι [[Ιταλία|ιταλική]]έντονη εφημερίδαεθνική του [[1845]]συνείδηση.
 
Λέγεται ότι ο Τσόκος εγκατέλειψε την [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]] για να εγκατασταθεί στην ελεύθερη [[Ελλάδα]]. Πάντως είναι βέβαιο ότι το [[1844]] ήταν στην [[Βενετία]], όπου παρακολούθουσε κανονικά μαθήματα [[ζωγραφική|ζωγραφικής]] με δάσκαλο τον [[Ιταλία|ιταλό]] Λουδοβίκο Λιππαρίνι (Ludovico Lipparini). Με παρότρυνση του Λιπαρρίνι άρχισε να ασχολείται με ιστορικά θέματα και με προσωπογραφίες. Το [[1845]] συμμετείχε με ένα πορτρέτο γυναίκας στην Δημόσια Έκθεση της Ακαδημίας της [[Βενετία|Βενετίας]] και το όνομά του αναφέρεται σε σχετική τεχνοκριτική που δημοσιεύθηκε σε [[Ιταλία|ιταλική]] εφημερίδα της εποχής.
Επέστρεψε στην [[Αθήνα]], και το [[1856]] εντυπωσίασε τους τεχνοκριτικούς με τις προσωπογραφίες του στην Έκθεση των Τεχνών που διοργάνωσε το τότε Σχολείον των Τεχνών (η μετέπειτα [[Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών]]). Πέθανε το [[1862]] υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες και άγνωστος στο ευρύ κοινό. Το έργο του — κυρίως θέματα από την [[Επανάσταση του 1821]], προσωπογραφίες και αγιογραφίες — ανακαλύφθηκε αργότερα και σήμερα θεωρείται ένας από τους πρωτεργάτες της [[ζωγραφική|ζωγραφικής]] στην νεότερη [[Ελλάδα]].
 
Επέστρεψε στην [[Αθήνα]] το [[1847]], όπου συνέχισε να ασχολείται με ιστορικά θέματα δημιουργώντας γνωστούς πίνακας όπως: ''Φυγή από την Πάργα'' ([[1849]]), ''Ο όρκος των Φιλικών'' ([[1849]]), ''Η δολοφονία του Καποδίστρια'' ([[1850]]), κ.ά. Από το [[1850]] έως το [[1860]] εκτέλεσε κατά παραγγελία πολλές προσωπογραφίες ιστορικών προσώπων της εποχής καθώς και προσωπογραφίες καθηγητών του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]]. Το [[1856]] διορίστηκε καθηγητής σχεδίου και [[ζωγραφική|ζωγραφικής]] στο Αρσάκειο. Την ίδια χρονιά εντυπωσίασε τους τεχνοκριτικούς με τις προσωπογραφίες του στην Έκθεση των Τεχνών που διοργάνωσε το τότε Σχολείον των Τεχνών (η μετέπειτα [[Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών]]). Πέθανε το [[1862]] υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες.
 
Το έργο του — κυρίως θέματα από την [[Επανάσταση του 1821]], προσωπογραφίες και αγιογραφίες — συνδυάζει στοιχεία του ιταλικού ακαδημαϊσμού με στοιχεία της [[Επτανησιακή Σχολή (ζωγραφική)|Επτανησιακής Σχολής]]. Σήμερα θεωρείται ένας από τους πρωτεργάτες της [[ζωγραφική|ζωγραφικής]] στην νεότερη [[Ελλάδα]].
 
[[Κατηγορία:Έλληνες ζωγράφοι|Τσοκος Διονυσιος]]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Διονύσιος_Τσόκος"