Αλεξάντρ Σολζενίτσιν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
clopyright
Vasilakism (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
Όταν υπηρετούσε όμως στο Γερμανικό Μέτωπο, το 1945, συνελήφθη κι εκρίθη ένοχος, γιατί άσκησε κριτική στον Στάλιν, σε μιαν επιστολή του προς ένα φίλο του. Έτσι, εστάλη σε Στρατόπεδο Εργασίας του Καζακστάν κι εκεί συνέλαβε κι έγραψε τη πρώτη του νουβέλα "Μια μέρα του Ιβάν Ντενίσοβιτς", που αφορούσε έναν κρατούμενο στα Γκούλαγκ. Τον Νοέμβριο του 1962 δόθηκε η άδεια να δημοσιευτεί στη λογοτεχνική επιθεώρηση "Νόβι Μιρ". Παρ' ότι είχε σπάσει το ταμπού, προκαλώντας σοκ στην ΕΣΣΔ με τις περιγραφές του, τα επόμενα έργα του, όπως "Ο πρώτος κύκλος" και το "Αρχιπέλαγος Γκούλαγκ", κυκλοφόρησαν μόνο σε παράνομες εκδόσεις ή στο εξωτερικό, όπου γνώρισαν μεγάλη επιτυχία.
 
Το 1970 κατόπιν πρότασης του γάλλου συγγραφέα Φρανσουά Μοριάκ τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για τον "Ιβάν Ντενίσοβιτς", όμως αρνήθηκε να μεταβεί στη Στοκχόλμη για να το παραλάβει φοβούμενος ότι το σοβιετικό καθεστώς δεν θα του επέτρεπε να επιστρέψει. Ωστόσο,Συνεχίζει τονα 1974κριτικάρει τουμέσω αφαιρέθηκετων ηγραπτών σοβιετικήτου υπηκοότητατο καικαθεστώς, υποχρεώθηκεπου ναπλέον εγκαταλείψειδε τητολμά χώρα.να Έζησετον διαδοχικάαγγίξει στηλόγω Γερμανία,του στην ΕλβετίαΝόμπελ και στιςτης ΗΠΑδημοσιότητας, καιμα επέστρεψεόταν στη Ρωσίαγράφει το 1994,"Αρχιπέλαγος μετάΓκουλάγκ" τηφτάνει διάλυσηστα τηςόρια του το ΕΣΣΔθέμα.
Το 1974 του αφαιρέθηκε η σοβιετική υπηκοότητα και υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τη χώρα. Έζησε διαδοχικά στη Γερμανία, στην Ελβετία και στις ΗΠΑ και επέστρεψε στη Ρωσία το 1994, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ.
 
Τιμήθηκε επίσης με το βραβείο του ρωσικού κράτους για τα "εξαιρετικά επιτεύγματά του στον ανθρωπιστικό τομέα" από τον τότε πρόεδρο της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν.
 
Εκείνη τη χρονιά αποβάλλεται από την Ένωση Σοβιετικών Συγγραφέων, αλλά την επόμενη χρονιά, κατόπιν πρότασης του Φρανσουά Μοριάκ -γάλλου συγγραφέα- κερδίζει το Βραβείο Νόμπελ για τον "Ιβάν Ντενίσοβιτς" του, -ο πρώτος ανατολικός συγγραφέας που κερδίζει τον τίτλο αυτό κι ο μοναδικός μέχρι σήμερα-, μα δεν του επιτρέπουν να παραστεί στην απονομή. Συνεχίζει να κριτικάρει μέσω των γραπτών του το καθεστώς, που πλέον δε τολμά να τον αγγίξει λόγω του Νόμπελ και της δημοσιότητας, μα όταν γράφει το "Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ" φτάνει στα όρια του το θέμα. Τον εξορίζουν και τον στέλνουν πεσκέσι στη Γερμανία με συνοδεία, αεροπορικώς. Έκτοτε και μέχρι το 1994 ζει, δρα και γράφει στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ.
Το 1994 ο Mikhail Gorbachev αποκαθιστά τον Σολζενίτσιν κι εκείνος επιστρέφει στη Ρωσία. Πρόκειται για ένα από τα πιο ισχυρά πνεύματα της εποχής μας κι εξαίρετος λογοτέχνης.
 
Απεβίωσε στις 4 Αυγούστου 2008.