Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ιάκωβος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 92:
Ως κορυφαία προσφορά του Αρχιεπισκόπου Ιακώβου στην ελληνορθόδοξη Εκκλησία της Αμερικής διακρίνεται ο ''Καταστατικός Χάρτης'' του [[1978]]. Η εκπόνηση του νέου ''Καταστατικού Χάρτη'' είχε ως σκοπό τη διοικητική αποκέντρωση με την απόδοση στους επισκόπους περισσότερων αρμοδιοτήτων ενώ ο Αρχιεπίσκοπος διατηρούσε την ευθύνη να παρακολουθεί, να συντονίζει και να κατευθύνει τη λειτουργία του εκκλησιαστικού θεσμού<ref>Γεωργίου Παπαϊωάννου, αυτόθι, σσ. 45-54</ref>.
====Η χρήση της αγγλικής γλώσσας στη λατρεία====
Μία από τις πλέον κρίσιμες αποφάσεις του Αρχιεπισκόπου Ιακώβου ήταν η εισαγωγή της [[αγγλική γλώσσα|αγγλικής γλώσσας]] στη λειτουργική ζωή της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας της Αμερικής. Αρχή αυτής της πρωτοβουλίας αποτέλεσε η έκθεση των απόψεων του Αρχιεπισκόπου για το θέμα στην 20η Κληρικολαϊκή Συνέλευση της Νέας Υόρκης το [[1970]]. Σκοπός της χρήσης της αγγλικής στη [[Θεία Λειτουργία]] ήταν η πρόσληψη των κειμένων από τους μετανάστες δεύτερης και τρίτης γενιάς, που δεν κατανοούσαν την [[Ελληνιστική Κοινή γλώσσα|κοινή ελληνιστική διάλεκτο]] στην οποία ήταν γραμμένα<ref>Παύλου Παλαιολόγου, ενθ' ανωτ., σσ.194-195</ref>. Στην ίδια Συνέλευση και σε συνάρτηση με το γλωσσικό ζήτημα τέθηκε το θέμα της ενίσχυσης του καθεστώτος αυτονομίας της Αρχιεπισκοπής από το Οικουμενικό Πατριαρχείο<ref>Παύλου Παλαιολόγου, αυτόθι, σ.193</ref>.
Οι καινοτόμες αυτές προτάσεις προκάλεσαν την έντονη αντίδραση ομογενειακών και ελλαδικών παραγόντων, οι οποίοι κατηγόρησαν τον Ιάκωβο για προσπάθεια «αφελληνισμού» της ομογένειας. Υπήρξαν φωνές που αιτούνταν, ακόμη, και την παύση του Αρχιεπίσκοπου από το Οικουμενικό Πατριαρχείο<ref>Λάκη Α. Ιωαννίδη, ενθ' ανωτ., σ.176</ref>. Ως μία επιπλέον παράμετρος της πρότασης για τη λειτουργική χρήση της αγγλικής ήταν η ανάγκη προσέγγισης των άλλων ορθοδόξων διοικήσεων των Η.Π.Α., οι οποίες ήδη χρησιμοποιούσαν την τοπική γλώσσα στις τελετές τους. Η προσέγγιση αποσκοπούσε στην ενίσχυση της εκπεφρασμένης διάθεσης για τη δημιουργία κοινού εκκλησιαστικού κέντρου των Ορθοδόξων στις Η.Π.Α.<ref>Theodore Saloutos, "The Greek Orthodox Church in the United States and Assimilation", ''International Migration Review'', Vol. 7, No. 4 (Winter, 1973), σ.405</ref>
Τελικά η εισαγωγή της αγγλικής γλώσσας στη Θεία Λειτουργία υπερψηφίστηκε από την Κληρικολαϊκή Συνέλευση με τη δικλείδα του να επιλέγει η κάθε τοπική εκκλησιαστική κοινότητα τη γλώσσα στην οποία επιθυμούσε να τελεί τη λατρεία της<ref>Isaiah Chronopoulos, "The Greek Language Tempest: A Disguised Blessing", ''Orthodox Observer'', Vol. XXXVI (November, 1970), σ.10</ref>.
===Διαχριστιανικές και διορθόδοξες πρωτοβουλίες===
| |||