Δανιήλ Φιλιππίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Ο '''Δανιήλ Φιλιππίδης''' ([[Μηλιές Μαγνησίας|Μηλιές Πηλίου]], περί το [[1750]] – Βεσσαραβία [[Μολδαβία|Μολδαβίας]], [[1832]]) ήταν [[Ελλάδα|
Ο Φιλιππίδης προέρχονταν από ευκατάστατη οικογένεια των [[Μηλιές Μαγνησίας|Μηλεών Πηλίου]] με καταγωγή από την [[Εύβοια]]. Από την πλευρά του πατέρα του, Φιλίππου Αργυρίου, ήταν εξάδελφος του [[Άνθιμος Γαζής|Άνθιμου Γαζή]], ενώ από την πλευρά της μητέρας του, Αλεξάνδρας Παπαθεοδώρου, ήταν εξάδελφος του [[Γρηγόριος Κωνσταντάς|Γρηγορίου Κωνσταντά]]. Τα πρώτα του γράμματα τα έμαθε στο χωριό του κοντά στον ιερέα Άνθιμο Παπαπανταζή. Σε πολύ νεαρή ηλικία χειροτονήθηκε ιερομόναχος και κατόπιν συνέχισε τις σπουδές του στο [[Άγιο Όρος]] (Αθωνιάδα Σχολή), στην [[Χίος|Χίο]] και το [[Βουκουρέστι]]. Το [[1874]] εγκαταστάθηκε στο [[Ιάσιο]] για να διδάξει ελληνικά και άλλα μαθήματα στην εκεί Αυθεντική Σχολή.
Το [[1790]] ήρθε σε επαφή με τον κύκλο των [[Διαφωτισμός|διαφωτιστών]] του Δημητρίου Καταρτζή. Μαζί με τον εξάδελφό του [[Γρηγόριος Κωνσταντάς|Γρηγόριο Κωνσταντά]] ξεκίνησε την συγγραφή της ''Γεωγραφίας Νεωτερικής'', ο πρώτος τόμος της οποίας κυκλοφόρησε στην [[Βιέννη]] το [[1791]]. Από το [[1790]] μέχρι το [[1794]] έζησε στο [[Παρίσι]], όπου παρακολούθησε μαθήματα μαθηματικών και φυσικών επιστημών. Το [[1794]] επέστρεψε στις [[Μηλιές]] και κατόπιν πήγε στην [[Κωνσταντινούπολη]]. Εκεί, σε μία πυρκαγιά, έχασε όλα του τα υπάρχοντα, μεταξύ των οποίων και το χειρόγραφο για τον δεύτερο τόμο της ''Γεωγραφίας Νεωτερικής'', με αποτέλεσμα το έργο αυτό να μείνει ανολοκλήρωτο.▼
▲Από το [[1790]] μέχρι το [[1794]] έζησε στο [[Παρίσι]], όπου παρακολούθησε μαθήματα μαθηματικών και φυσικών επιστημών. Το [[1794]] επέστρεψε στις [[Μηλιές]] και κατόπιν πήγε στην [[Κωνσταντινούπολη]]. Εκεί, σε μία πυρκαγιά, έχασε όλα του τα υπάρχοντα, μεταξύ των οποίων και το χειρόγραφο για τον δεύτερο τόμο της ''Γεωγραφίας Νεωτερικής'', με αποτέλεσμα το έργο αυτό να μείνει ανολοκλήρωτο.
Το [[1796]] πήγε ξανά στο [[Ιάσιο]] για να εργαστεί πρώτα ως οικοδιδάσκαλος πλουσίων ελληνοπαίδων και, από το [[1803]], ως διδάσκαλος μαθηματικών, φυσικής και χημείας στην τοπική Ηγεμονική Σχολή. Το [[1805]] κλονίστηκε η υγεία του και έτσι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Ηγεμονική Σχολή και να επιστρέψει στην παράδοση μαθημάτων κατ' οίκον σε παιδιά πλουσίων ελληνικών οικογενειών.
| |||