Λάμπρος Κατσώνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Veron (συζήτηση | συνεισφορές) μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
[[Εικόνα:Lampros Katsonis.jpg|thumb|right|350px|Ο Λάμπρος Κατσώνης και η σύζυγος του Μαρία Σοφιανού]]
Ο '''Λάμπρος Κατσώνης''' ([[1752]]-[[1804]]) ήταν Έλληνας ναύαρχος του ρωσικού ναυτικού, ιππότης, & ήρωας του απελευθερωτικού κινήματος του [[1887]].
Γραμμή 5 ⟶ 4 :
Γεννήθηκε στη [[Λειβαδιά]] και σε νεαρή ηλικία έλαβε μέρος στα [[Ορλωφικά]]. Το [[1774]] κατατάχθηκε ως αξιωματικός στο ελληνικό τάγμα του Ρωσικού στρατού, όπου ανήλθε μέχρι τον βαθμό του λοχαγού.
Με την έναρξη του Ρωσοτουρκικού πολέμου, το [[1787]], πήγε στη [[Τεργέστη]], όπου παρέλαβε από τους εκεί Έλληνες ομογενείς μερικά πλοία με τα οποία ξεκίνησε τις επιδρομές και τις επιθέσεις κατά των Τουρκικών στο [[Ιόνιο Πέλαγος]]. Σταδιακά επεκτάθηκε και στο [[Αιγαίο Πέλαγος|Αιγαίο]], όπου στις [[31 Αυγούστου]] του [[1788]] στην [[Κάρπαθος|Κάρπαθο]] νίκησε τον τουρκικό στόλο. Για την νίκη του αυτή προήχθη σε υποχίλιαρχο ενώ ο στόλος του ονομάστηκε ''«στόλος της Ρωσικής αυτοκρατορίας»''. Το [[1790]] συγκρούστηκε για μια ακόμη φορά με τον Τουρκικό στόλο, αλλά ηττήθηκε χάνοντας τα περισσότερα πλοία του, ενώ ο ίδιος τραυματίστηκε. Κατέφυγε στα [[Κύθηρα]], όπου η αυτοκράτειρα [[Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας|Αικατερίνη Β΄]] τον προήγαγε σε χίλιαρχο και τον διέταξε να συντονίσει τη δράση του με τον Ρωσικό Αυτοκρατορικό στόλο στη [[Μεσόγειος|Μεσόγειο]]. Κατάφερε να συγκεντρώσει στην [[Ιθάκη]] 24 πλοία, όμως πριν αναχωρήσει έφτασαν τα νέα για την ανακωχή μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων χωρών.
Αρνούμενος να υπακούσει στις διαταγές των ανωτέρων του διέφυγε στη [[Μάνη]], όπου άρχισε να οργανώνει επαναστατικό κίνημα. Τότε ήταν που εξέδωσε το μανιφέστο ''Φανέρωσις του εξοχότατου χιλιάρχου και ιππέος Λάμπρου Κατσώνη'', με το οποίο διαμαρτυρόταν για την ρωσοτουρκική ειρήνη, η οποία είχε αγνοήσει την Ελληνική επικράτεια. Εν τω μεταξύ είχε υπογραφεί η συνθήκη του [[Ιάσιο|Ιασίου]], με την οποία η [[Τουρκία]] και η [[Ρωσία]] συμφιλιώθηκαν. Τον Απρίλιο του [[1792]] έφτασε στο Πορτοκάγιο, του οποίου το λιμάνι άρχισε να οχυρώνει μαζί με τον [[Οδυσσέας Ανδρούτσο|Ανδρούτσο]]. Όμως η [[Γαλλία]], φοβούμενη για τα εμπορικά της συμφέροντα, αφού από την περιοχή περνούσαν αρκετά γαλλικά εμπορικά πλοία, με τη συνεργασία 30 Τουρκικών πλοίων επιτέθηκαν κατά του στόλου του Κατσώνη τον Ιούνιο του [[1792]]. Μετά από τρεις μέρες και αφού είχε σχεδόν χάσει την μάχη, με δώδεκα συντρόφους του διέφυγε στα [[Κύθηρα]], έπειτα στην [[Ιθάκη]], στην [[Πάργα]] και τέλος στη [[Ρωσία
Ήταν παντρεμένος με την Αγγελίνα-Μαρία Σοφιανού. Είχε τρία παιδιά, από τα οποία ο πρώτος δολοφονήθηκε στη [[
Απεβίωσε το [[1804]], ή κατά άλλους στις αρχές του [[1806]], στη [[Κριμαία]]. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Λάμπρος Κατσώνης ήταν πνευματικός πατέρας του [[Οδυσσέας Ανδρούτσος|Οδυσσέα Ανδρούτσου]].
|