καμία σύνοψη επεξεργασίας
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 6:
== '''Προετοιμασία''' ==
Το ΤΝΤ παράγεται σε μια διαδικασία τριών βημάτων. Πρώτα η τρινουόλη αναμιγνίεται με άζωτο μέσω ένος μίγματος από θειϊκά και νιτρικά οξέα για την παραγωγή ΜΝΤ (mono-nitrotoluene). Το ΜΝΤ στη συνέχεια αναμιγνίεται πάλι με άζωτο και γίνεται DNT (dinitrotoluene). Στο τελευταίο βήμα το DNT αναμιγνίεται με άζωτο για άλλη μια φορά και παράγεται ΤΝΤ. Τα οξέα
== '''Χρήσεις''' ==
Το ΤΝΤ είναι ένα από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα εκρηκτικά σε πολεμικές και βιομηχανικές υποθέσεις. Χρησιμοποιείται λόγω της ανθεκτικότητάς του σε τρανταγμούς και τριβές, κάτι που μειώνει αισθητά τις πιθανότητες ανεπιθήμητης έκρηξης. Το ΤΝΤ λιώνει στους
Παρόλο που μπάρες ΤΝΤ είναι διαθέσιμες σε πολλά μεγέθη, το ΤΝΤ παρατηρείται συχνότερα σε εκρηκτικά μίγματα στα οποία περιέχεται. Μερικοί αγγλικοί τίτλοι κάποιων τέτοιων εκρηκτικών είναι: Amatol, Ammonal, Baratol, Composition B, Composition H6, Ednatol, Hexanite, Minol, Octol, Pentolite, Picratol, Tetrytol, Torpex, Tritonal, …
Γραμμή 18:
== '''Ιστορία''' ==
Το ΤΝΤ παράχθηκε για πρώτη φορά από το Γερμανό χημικό Joseph Wilbrand και χρησιμοποιήθηκε ως κίτρινη μπογιά. Η χρήση του ως εκρηκτικό δεν είχε βρεθεί για μερικά χρόνια, κυρίως λόγω του ότι ήταν δύσκολο να εκργεί και ότι ήταν λιγότερο δυνατό από καποιες άλλες εναλλακτικές. Το ΤΝΤ μπορεί επίσης να χυθεί με ασφάλεια ως υγρό σε ειδικά περιβλήματα και είναι τόσο ανθεκτικό που το 1910 εξαιρέθηκε άπο τη βρετανική εταιρία “Explosives Act” και δε θεωρούταν ως εκρηκτικό σε περιπτώσεις κατασκευής και αποθήκευσης. Οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις το χρησιμοποίησαν ως περιεχόμενο των σφαιρών (όπλου) το 1902. Οι γεμισμένες με ΤΝΤ σφαίρες διαπερνούσαν το περίβλημα
|