2,4,6-τρινιτροτολουόλιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

επιμέλεια άρθρου
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ To "Τρινιτροτρινουόλη" μετακινήθηκε στο "Τρινιτροτολουόλη": Σωστή ονομασία (φτου σκουληκομυρμηγκότρυπα :)
επιμέλεια άρθρου
Γραμμή 1:
== '''Γενικά''' ==
 
Η τρινιτροτρινουόλητρινιτροτολουόλη (ΤΝΤ , Αγγλική ονομασία : trinitrotoluene) είναι μια πολύπλοκη χημική ουσία με χημικό τυποτύπο C<sub>6</sub>H<sub>2</sub>(NO<sub>2</sub>)<sub>3</sub>CH<sub>3</sub> . Αυτή η κίτρινη στερεού τύπου ουσία χρησιμοποιείται στη [[χημεία]] για αντιδράσεις, άλλα είναι πιο γνωστή ως ένα χρήσιμο [[εκρηκτικό]]. Τα εκρηκτικά που παράγονται από το ΤΝΤ θεωρούνται ως βασικές μονάδες μέτρησης της δύναμης μιας βόμβας και άλλων εκρηκτικών. Στη χημεία το ΤΝΤ χρησιμοποιείται στη παραγωγή ηλεκτρικά φορτισμένων [[άλατα|αλάτων]].
 
== '''Προετοιμασία''' ==
 
Το ΤΝΤ παράγεται σε μια διαδικασία τριών βημάτων. Πρώτα η τρινουόλη αναμιγνίεταιαναμιγνύεται με [[άζωτο]] μέσω ένοςενός μίγματος από θειϊκά[[θειικό οξύ|θειικά]] και [[νιτρικό οξύ|νιτρικά οξέα]] για την παραγωγή ΜΝΤ (mono-nitrotoluene). Το ΜΝΤ στη συνέχεια αναμιγνίεταιαναμιγνύεται πάλι με άζωτο και γίνεται DNT (dinitrotoluene). Στο τελευταίο βήμα το DNT αναμιγνίεταιαναμιγνύεται με άζωτο για άλλη μια φορά και παράγεται ΤΝΤ. Τα [[οξύ|οξέα]] που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή του ΤΝΤ ανακυκλώνονται και επαναχρησιμοποιούνται.
 
 
== '''Χρήσεις''' ==
 
Το ΤΝΤ είναι ένα από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα εκρηκτικά σε πολεμικές και βιομηχανικές υποθέσεις. Χρησιμοποιείται λόγω της ανθεκτικότητάς του σε τρανταγμούς και τριβές, κάτι που μειώνει αισθητά τις πιθανότητες ανεπιθήμητηςανεπιθύμητης έκρηξης. Το ΤΝΤ λιώνει στους 80<sup>ο</sup>C (176<sup>o</sup>F) πολύ χαμηλότερα από τη θερμοκρασία στην οποία θα έκανε αβίαστα έκρηξη. Επίσης δεν απορροφάται ούτε υγροποιείται στο νερό, κάτι που του επιτρέπει να χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά σε υγρό περιβάλλον. Επίσης είναι σχετικά σταθερό, όταν αναμιγνείεταιαναμιγνύεται με άλλα εκρηκτικά.
 
Παρόλο που μπάρες ΤΝΤ είναι διαθέσιμες σε πολλά μεγέθη, το ΤΝΤ παρατηρείται συχνότερα σε εκρηκτικά μίγματα στα οποία περιέχεται. Μερικοί αγγλικοί τίτλοι κάποιων τέτοιων εκρηκτικών είναι: Amatol, Ammonal, Baratol, Composition B, Composition H6, Ednatol, Hexanite, Minol, Octol, Pentolite, Picratol, Tetrytol, Torpex, Tritonal, …
 
 
== '''Ιστορία''' ==
 
Το ΤΝΤ παράχθηκε για πρώτη φορά από το Γερμανό χημικό Joseph Wilbrand και χρησιμοποιήθηκε ως κίτρινη μπογιά. Η χρήση του ως εκρηκτικό δεν είχε βρεθεί για μερικά χρόνια, κυρίως λόγω του ότι ήταν δύσκολο να εκργείεκραγεί και ότι ήταν λιγότερο δυνατό από καποιεςκάποιες άλλες εναλλακτικές. Το ΤΝΤ μπορεί επίσης να χυθεί με ασφάλεια ως υγρό σε ειδικά περιβλήματα και είναι τόσο ανθεκτικό που το 1910 εξαιρέθηκε άποαπό τητον βρετανικήβρετανικό εταιρίανόμο περί εκρηκτικών (“Explosives Act”) και δε θεωρούτανθεωρούνταν ως εκρηκτικό σε περιπτώσεις κατασκευής και αποθήκευσης. Οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις το χρησιμοποίησαν ως περιεχόμενο των σφαιρών (όπλου)οβίδων το 1902. Οι γεμισμένες με ΤΝΤ σφαίρεςοβίδες διαπερνούσαν το περίβλημα ενός αγγλικού πλοίου και μπορούσαν να εκρήγνυνται αφού το είχαν διαπεράσει, ενώ οι αγγλικές σφαίρεςοβίδες που είχαν εκρηκτικό από πικρικό οξύ (lyddite) έκαναν έκρηξη ακριβώς όταν ακουμπούσαν το περίβλημα του πλοίου των αντιπάλων (Γερμανών), με αποτέλεσμα να χάνουν μεγάλο μέρος της ενέργειάς τους εκτός του πλοίου. Οι Άγγλοι άρχισαν να αντικαθιστούν αυτό το ερηκτικόεκρηκτικό με ΤΝΤ το 1907. Το ΤΝΤ είναι ακόμη ευραίωςευρέως χρησιμοποιούμενο, ειδικά από τις στρατιωτικές δυναμειςδυνάμεις των [[ΗΠΑ|Ηνωμένων ΠολιτείωνΠολιτειών]] σε όλο τον κόσμο. Η πλειοψηφία του ΤΝΤ τώρα που χρησιμοποιείται από τις ΗΠΑ κατασκευάσεταικατασκευάζεται στηνστο περιοχήεργοστάσιο Radford Army Ammunition Plant του Αμερικανικού Στρατού, δίπλα στηστο Radford στητης Virginia[[Βιρτζίνια]].
 
[[Κατηγορία:Εκρηκτικά]]
[[Κατηγορία:Χημικές ενώσεις]]
 
{{Μετάφραση EN|Trinitrotoluene}}
== '''Πηγές''' ==
Άρθρο της Wikipedia με τίτλο "Trinitrotoluene" (μετάφραση)
 
[[ar:تي إن تي (مادة كيميائية)]]