Αρχαία ελληνική λογοτεχνία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Elena153 (συζήτηση | συνεισφορές)
Elena153 (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 84:
 
====Οι άλλοι τραγικοί====
Εκτός από τους τρεις μεγάλους τραγικούς, οι αλεξανδρινοί φιλόλογοι είχαν τοποθετήσει στον «κανόνα» των τραγικών συγγραφέων τον Ίωνα από τη [[Χίος|Χίο]] και τον Αχαιό από την [[Ερέτρια]]. Ο πρώτος, σύμφωνα με το λεξικό της Σούδας, παρουσίασε την πρώτη του τραγωδία ανάμεσα στα χρόνια 452-499 π.Χ. Είχε πλούσιο συγγραφικό έργο και οι σύγχρονοί του θεωρούσαν τις τραγωδίες το σημαντικότερο τμήμα του έργου του. Για τον Αχαιό γνωρίζουμε μόνο ότι ήταν περίφημα τα σατυρικά δράματά του. (Lesky, 577-580).
<p>Οι τρεις μεγάλοι τραγικοί, ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής και ο Ευριπίδης δεν ήταν οι μόνοι αττικοί συγγραφείς τραγωδιών των χρόνων αυτών. Στη σχολή του Αισχύλου ανήκε ο γιος του Ευφορίων, που νίκησε τέσσερις φορές. Ο γιος της αδελφής του Αισχύλου Φιλοκλής έγραψε και αυτός τραγωδίες, που η Σούδα ανεβάζει σε 100 και μεταξύ των οποίων ήταν η τετραλογία '''"Πανδιονίς"'''.</p>
Γνωστός τραγωδός της κλασικής εποχής ήταν και ο [[Αγάθων]], που άκμασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του Ευριπίδη και έχει μείνει γνωστός από τη διακωμώδησή του στα έργα του Αριστοφάνη, αλλά και επειδή το Συμπόσιο του Πλάτωνα διαδραματίζεται στον εορτασμό της πρώτης νίκης του στα [[Λήναια]] το 417.
<p>Ο γιος του Σοφοκλή Ιοφών δίδαξε κατά τη Σούδα πενήντα δράματα. Τραγωδίες έγραψε και ο νόθος γιος του Αρίστων και ο εγγονός του μεγάλου τραγικού Σοφοκλής ο νεότερος. Επίσης ο ανιψιός του δημιουργού της '''"Μήδειας"''' Ευριπίδης ο νεότερος.</p>
Μετά το τέλος του [[πελοποννησιακός πόλεμος|πελοποννησιακού πολέμου]] οι δραματικοί αγώνες άλλαξαν. Οι τραγικοί ποιητές συμμετείχαν με δύο μόνο τραγωδίες και το σατυρικό δράμα έγινε αυτόνομο. Ακόμη, και στη μορφή της τραγωδίας παρατηρούνται αλλαγές: ο ρόλος των χορικών τμημάτων περιορίζεται και τα λυρικά τμήματα γίνονται εμβόλιμα τμήματα χωρίς σχέση με τη δράση, αντί για το περιεχόμενο και τις δραματικές συγκρούσεις δίνεται έμφαση στη [[ρητορική]] και το θέαμα υπερισχύει του λόγου. (Κακριδής, σελ. 134).
<p>Τραγικά δράματα έγραψαν ο '''<b>Τεγεάτης''' '''Αρίσταρχος</b>''', ο '''<b>Χίος Ίων</b>''', ο '''<b>Ερετριεύς Αχαιός</b>''', ο '''<b>Νεόφρων ο Σικυώνιος</b>''', ο '''<b>Ξενοκλής</b>''', ο '''<b>Αγάθων ο Αθηναίος</b>''' και πολλοί άλλοι στα μεταγενέστερα χρόνια. Όμως μετά το θάνατο του Ευριπίδη και του Σοφοκλή η αττική τραγωδία έχασε το σφρίγος της.</p>
 
===Η αττική κωμωδία===