Αρχαία ελληνική λογοτεχνία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Κλασική περίοδος: σύνδ. |
→Ελληνιστική εποχή: εισαγωγική ενότητα |
||
Γραμμή 157:
==Ελληνιστική εποχή==
Κατά την [[ελληνιστική εποχή]] πολλαπλασιάζονται τα πνευματικά κέντρα, καθώς στα νέα βασίλεια που ιδρύονται οι μονάρχες επιδιώκουν να προσελκύσουν στις αυλές τους λογοτέχνες, φιλοσόφους και άλλους λογίους.<ref>Mossé, σελ. 452.</ref> Στην Αθήνα συνεχίζεται η φιλοσοφική δραστηριότητα, η Ακαδημία και το Λύκειον συνεχίζουν να λειτουργούν, ενώ ιδρύονται τρεις ακόμη σχολές, η Στοά του [[Ζήνων|Ζήνωνος]], ο Κήπος του [[Επίκουρος|Επικούρου]] και η σχολή των σκεπτικών του [[Πύρρων|Πύρρωνος]]. Με εξαίρεση την τελευταία αναλαμπή του θεάτρου, την [[νέα κωμωδία]], η δραματική τέχνη παρακμάζει οριστικά.<ref>Κακριδής, σελ. 235</ref> Την ίδια εποχή όμως ανανεώνεται η λυρική και η επική ποίηση, με ποιητές όπως ο Καλλίμαχος και ο Απολλώνιος ο Ρόδιος. Ακόμη, παρατηρείται στροφή της λογοτεχνίας προς την αστική καθημερινή ζωή, στη νέα κωμωδία και τους μιμιάμβους, αλλά και ένα νέο ενδιαφέρον για το φυσικό περιβάλλον που παρουσιάζεται εξιδανικευμένο στη βουκολική ποίηση.<ref>Κακριδής, σελ. 186.</ref> Το σημαντικότερο όμως χαρακτηριστικό της ελληνιστικής εποχής είναι η πολυμάθεια.<ref>Mossé, σελ. 453.</ref> Στα πνευματικά ιδρύματα που λειτουργούν σε μεγάλα κέντρα, την [[Αλεξάνδρεια]], την [[Αντιόχεια]], την [[Πέργαμος|Πέργαμο]], που τα πιο φημισμένα είναι το Μουσείο και η [[Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας]], συγκεντρώνεται και καταγράφεται το σύνολο της πνευματικής παραγωγής, που μελετάται, εκδίδεται και σχολιάζεται από σημαντικούς λογίους.
===Νέα κωμωδία===
<li><b>Ο Μένανδρος</b> (342/1- 291/90 π.Χ.). Γιος του κωμωδοποιού
Γραμμή 216 ⟶ 217 :
[[Εύδοξος]], ο [[Ηγίσιππος]], ο [[Ίππαρχος ο Λυγκεύς]], ο [[Φοινικίδης]], ο [[Σωσικράτης]]
και ο [[Θεόγνητος]].
==Πηγές==
*Η αρχική έκδοση του άρθρου είχε βασιστεί σε αντίστοιχο άρθρο της Live-Pedia, δημοσιευμένο με την GFDL.
| |||