Πατσακούτι Ίνκα Γιουπάνκι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
N!kod!mos (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
N!kod!mos (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 41:
Σημαντική ήταν η συνεισφορά του Πατσακούτι στην αναδιαμόρφωση της πρωτεύουσας των Ίνκας, το Κούσκο. Στόλισε πολλούς ναούς και ιδιαίτερα αυτούς που είχε παραμελήσει ο πατέρας του, Βιρακότσα, αλλά και έκτισε αρκετούς ιδιαίτερα στο βόρειο τομέα της πόλης. Ακόμα διαίρεσε τη πόλη σε τομείς ανάλογα με την εθνολογική προέλευση και τη ταξική θέση των ομάδων. Στο κέντρο της πόλης, που ήταν και το πιο αναβαθμισμένο, έμενε η βασιλική οικογένεια με τους ανώτατους αξιωματούχους και τους αρχιερείς. Η δημιουργία αυτών των τομέων θυμίζει σήμερα τη τακτική δημιουργίας των [[γκέτο]] πράγμα όπως που εκείνη την εποχή ήταν αναγκαίο για την καλύτερη διακίνηση των εμπορευμάτων και την χορήγηση προνομίων στις διάφορες ομάδες.
 
Εκτός από τον διαχωρισμό των ομάδων για το Κούσκο έκανε και άλλα ζωτικά έργα όπως την δημιουργία καναλιών στους ποταμούς Ουκαγιάλι, Ουατανάυ και Τουλυμάυο ([[Κέτσουα γλώσσα|Κέτσουα:]] ''Huakaqiali'',''Huatanay'' και ''Tulumayo'' αντίστοιχα) για να εμποδίσει τις συχνές πλημμύρες στη περιοχή ενώ ταυτόχρονα μπόρεσε να δώσει στους καλλιεργητές περισσότερες καλλιεργήσιμες γαίες. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο επέκτασεις και μετεγκατάστασεις ορισμένων φυλών ή ομάδων, κυρίως για τη τόνωση ορισμένω αραιοκατοικημένων περιοχών, ο Πατσακούτι έκτισε αρκετές πόλεις ενώ κορυφαίο παράδειγμα για τη σημασία που έδινε στην ορθή δόμηση των πόλεων αποτελεί το [[Μάτσου Πίτσου]] που κτίστηκε επί ημερών του και συγκεκριμένα το [[1460]]. Στη πόλη έχουν βρεθεί οργανωμένοι τομείς εργασίας, αποθήκευσης, λατρείας και μελέτης που εξυπηρετούσανε καλύτερα το διοικητικό προσωπικό, τους κατοίκους και τους εργάτες.
 
==Διαδοχή==
 
Ο Πατσακούτι ήταν τριτότοκος γιος του αυτοκράτορα [[Βιρακότσα Ίνκα|Βιρακότσα]] και ανέβηκε στο θρόνο χάρις σε μια στρατιωτική και πολιτική συγκυρία αλλά ήταν ιδιαίτερα διορατικός και μπορούσε να καταλάβει τις ανάγκες της αυτοκρατορίας πέρα από πρωτόκολλα και παραδόσεις. Ο Πατσακούτι είχε δυο γιους, τον πρωτότοκο Αμαρού Γιουπάνκι ([[Κέτσουα γλώσσα|Κέτσουα:]] ''Amaru Yupanqui'') ο οποίος όμως ήταν φιλήδονος και ανίκανος να διοικήσει και τον δευτερότοκο [[Τόπα Ίνκα Γιουπάνκι]] ([[Κέτσουα γλώσσα|Κέτσουα:]] ''Tupaq Inka Yupanki'') ο οποίος είχε ήδη δείξει την αξία του ως πολεμιστής και διοικητής στρατιωτών με επιτυχία.
 
Έτσι ο σώφρων αυτοκράτορας για να αποφύγει διενέξεις και για να διατηρήσει τη συνοχή του βασιλείου που έχτισε, παραιτήθηκε από το θρόνο υπέρ του Τόπα Ίνκα Γιουπάνκι το [[1471]].
 
==Υστεροφημία==
 
Παρότι ο Πατσακούτι Ίνκα Γιουπάνκι δεν ήταν επικεφαλής των στρατευμάτων του, αφότου έγινε αυτοκράτορας, παρά μόνο μια φορά, σε αυτόν χρεώνονται όλες οι μεγάλες και επιτυχημένες εκστρατείες των [[Ίνκας]] τη περίοδο [[1438]] έως [[1470]]. Η αλήθεια είναι ότι ενώ στηρίχτηκε σε στρατηγούς για να επιτύχει τις γεωστρατηγικές του πολιτικές και επομένως σε αυτούς τους στρατηγούς θα έπρεπε να πιστώνουμε τις επιτυχίες δεν πρέπει να λησμονείται το εξής.
 
Ο Πατσακούτι πριν αναρριχηθεί στο θρόνο της αυτοκρατορίας, διετέλεσε επιτυχημένα στρατηγός του πατέρα του και χάρισε σημαντικές νίκες στην αυτοκρατορία. Άλλωστε για αυτό το λόγο οι δυο στρατηγοί πρόσφεραν σε αυτόν το στέμμα των Ίνκας. Ένα ακόμα στοιχείο ήταν ότι δεν έθετε τον εαυτό του επικεφαλή των στρατιών που έστελεν διότι πίσω από κάθε καλά οργανωμένη εκστρατεία αυτός ήταν που είχε χαράξει το σχέδιο και τη γραμμή στην οποία θα κινούνταν. Με αυτά στο νού, οι ιστορικοί της [[Νότια Αμερική|Νότιας Αμερικής]] τον ονόμασαν "Ναπολέων των Άνδεων" ενώ το όνομα του έχει ταυτιστεί με την ανεξαρτησία του [[Περού]] και ο ίδιος θεωρείται πλέον εθνικός ήρωας της χώρας. Η δυναμικότητα του χαρακτήρα αλλά και η ενοτική πολιτική του πρώην προέδρου του Περού [[Αλεχάνδρο Τολέδο]] θύμισε στους σύγχρονους Περουβιανούς τον ισχυρό ένατο αυτοκράτορα των Ίνκας και για αυτό ο Τολέδο ονομάστηκε από το πλήθος "Πατσακούτι".
 
==Πηγές==