Ντόναλντ Νίκολ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 1923 στο Πόρτσμουθ της νότιας Αγγλίας, αλλά κατάγεται από τη Σκωτία. Σπούδασε στο Κολλέγιο Pembrohe και του Cambridge. Το [[1952]] ανακηρύχθηκε διδάκτορας Βυζαντινής Ιστορίας, με σύμβουλο καθηγητή τον [[Στήβεν Ράνσιμαν]]. Εργάστηκε στη [[Βρετανική Σχολή Αθηνών|Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών]]. Δίδαξε ως λέκτορας το διάστημα 1952-[[1964]] στο University College του Δουβλίνου. Εργάστηκε ως επιστημονικός συνεργάτης του βυζαντινολογικού κέντρου Dumbarton Oaks της Ουάσινγκτον ([[1964]]-[[1966]]), ως επισκέπτης καθηγητής του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου ([[1966]]-[[1970]]) και ως τακτικός καθηγητής Βυζαντινής και μεταβυζαντινής Ιστορίας στο King’s College του Λονδίνου, στην έδρα Αδαμαντίου Κοραή, το διάστημα [[1970]]-[[1988]]. Επίσης διετέλεσε αντιπρύτανης του King’s College το διάστημα [[1977]]-[[1981]]. Μετά τη συνταξιοδότησή του το 1988 ανακηρύχθηκε επίτιμος καθηγητής της έδρας Κοραή. Το διάστημα [[1989]]-[[1992]] διετέλεσε διευθυντής της Γενναδείου βιβλιοθήκης. Τα τελευταία του χρόνια τα πέρασε στο Little Shelford του Cambridge, όπου και πέθανε στις [[25 Σεπτεμβρίου]] [[2003]].