Κτήριο του Ράιχσταγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Image:Reichstag building Berlin view from west before sunset.jpg|thumb|380px|Το Ηκτίριο του Ράιχσταγκ με την αφιέρωση ''DEM DEUTSCHEN VOLKE'' - "(στον Γερμανικό λαό" -) στην πρόσοψη .]]

Το '''Ράιχσταγκ''' ([[γερμανική γλώσσα|γερμ.]] ''Reichstag'') είναι το κτίριο που στεγάζει το [[Μπούντεσταγκ|Γερμανικό ομοσπονδιακό κοινοβούλιο]] ([[γερμανική γλώσσα|γερμ.]] ''Bundestag'') στο [[Βερολίνο]]. Το κτίριο έχει πλούσια ιστορία, παράλληλη με την άνοδο της Γερμανίας στην ευρωπαϊκή σκηνή, τις κρίσιμες στιγμές της νεώτερηςνεότερης γερμανικής ιστορίας και την ανάπτυξη του κοινοβουλευτισμού.

Ξεκίνησε να σχεδιάζεται το [[1881]] από την γερμανική βουλή. Τον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό κέρδισε ο Paul Wallott, και οι εργασίες διήρκεσαν από το 1884 μέχρι την αποπεράτωση το [[1894]]. Σε αυτό το κτίριο διεκήρυξεδιακήρυξε ο [[Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας|σοσιαλδημοκράτης]] [[Φίλιπ Σάιντεμαν]] στις [[9 Νοεμβρίου]] [[1918]] την παραίτηση του Κάιζερ Γουλιέλμου Β'Β΄ και, συνεπώς, την κατάργηση της μοναρχίας και την πρώτη γερμανική δημοκρατία (χωρίς μονάρχη), γερμ. ''Republik''.

Το [[1933]] το Ράιχσταγκ πυρπολήθηκε, γεγονός με μεγάλη συμβολική και πολιτική σημασία, ίσως από [[εθνικοσοσιαλισμός|εθνικοσοσιαλιστές]] (ναζί) με στόχο να ρίξουν την ευθύνη στους [[κομμουνισμός|κομμουνιστές]] προκειμένου να αρχίσουν μεγάλης κλίμακας διώξεις κατά των πολιτικών τους αντιπάλων και να οδηγήσουν την Γερμανία στην δικτατορία. Οι ναζί φρόντισαν να ισχύει η θανατική ποινή για εμπρησμό, ο νόμος είχε μάλιστα αναδρομική ισχύ. Έτσι ο [[Ολλανδία|Ολλανδός]] Μαρίνους φαν ντερ Λούμπε (Marinus van der Lubbe), που συνελήφθη για την πράξη, καταδικάστηκε σε θάνατο.

[Εξωτερικά επιδιορθώθηκε εν μέρει και ήταν μέσα στα σχέδια του [[Αδόλφος Χίτλερ|Χίτλερ]] για την διοικητική ζώνη που ήθελε να φτιάξειδημιουργήσει με την ονομασία ''[[Γκερμάνια|Παγκόσμια Πρωτεύουσα Γερμανία]] (Welthauptstadt Germania)''. Άλλα σχέδια για την περιοχή ήταν μια γιγαντιαία Αψίδα του Θριάμβου στην θέση της Πύλης του Βρανδεμβούργου, η Αίθουσα του Λαού (''Volkshalle'') με χώρο για 180.000 άτομα κ.ά.]

Κατά τον [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]], όμως, υπέστη τις περισσότερες ζημιές. Με την διαίρεση της πόλεως από τους Συμμάχους (1945), το κτίριο ήτανβρισκόταν στο Δυτικό Βερολίνο, στο όριο του βρεταννικούβρετανικού τομέα, επιδιορθώθηκε εν μέρει και χρησιμοποιήθηκε ως μουσείο. Ο γνωστός θόλος του κτιρίου ανατινάχτηκε το [[1954]] για να ελαφρύνει την υπόλοιπη δομή. Από το [[1961]] μέχρι το [[1989]] το πασίγνωστογνωστό «Τείχος του Βερολίνου» περνούσε λίγα μέτρα πίσω από το κτίριο, όπου ξεκινούσε ο σοβιετικός τομέας ή το Ανατολικό Βερολίνο.

Από το [[1999]], που εγκαινιάστηκε το κτίριο εωςως σήμερα, 18 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν επισκεφτεί το κτίριο για να θαυμάσουν τον θόλο και το μικρό μουσείο που έχει δημιουργηθεί μέσα σε αυτόν.