Πολιτική ανυπακοή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Η '''
Η πολιτική ανυπακοή είναι ένας από πολλούς τρόπους που οι άνθρωποι χρησιμοποιούν για να διαμαρτυρηθούν ή να εξεγερθούν κατά των αθέμιτων νόμων. Έχει χρησιμοποιηθεί σε πολλά τεκμηριωμένα μη βίαια κινήματα αντίστασης όπως στην [[Ινδία]] (η εκστρατεία κοινωνικής πρόνοιας του Γκάντι και οι εκστρατείες για την ανεξαρτησία της Ινδίας από τη Βρετανική Αυτοκρατορία), στη [[Νότια Αφρική]], στον αγώνα κατά του απαρτχάιντ, στο Αμερικανικό Κίνημα Δικαιωμάτων των Πολιτών και σε κινήματα ειρήνης παγκοσμίως. Μία από τις πρώτες μαζικές υλοποιήσεις της ήταν η μη βίαιη επανάσταση των Αιγυπτίων εναντίον της βρετανικής κατοχής το 1919.
Ο Αμερικανός συγγραφέας Henry David Thoreau πρωτοστάτησε στη σύγχρονη θεωρία πίσω από αυτή την πρακτική με το δοκίμιο του 1849 «περι Πολιτικής Ανυπακοής», που αρχικά είχε τον τίτλο "Αντίσταση στην Αστική Κυβέρνηση». Η ιδέα πίσω από το δοκίμιο ήταν αυτή της αυτονομίας, και το πως αυτή είναι η ηθικότερη επιλογή γιατί κανείς πρέπει να αποφύγει να πολεμήσει εναντίων της κυβέρνησης, αλλά δεν θα πρέπει να την υποστηρίξει αν δεν συμφωνεί με αυτή. Αυτή η έκθεση είχε αργότερα μεγάλη επίδραση σε πολλούς επαγγελματίες της πολιτικής ανυπακοής. Στο δοκίμιο αυτό, ο Thoreau επίσης εξηγεί τους λόγους που αρνήθηκε να πληρώσει τους φόρους ως πράξη διαμαρτυρίας κατά της δουλείας και κατά του Μεξικο-Αμερικανικού Πολέμου.
==Τεχνικές==
Για παράδειγμα, ο [[Μαχάτμα Γκάντι]] περιγράφει τους εξής κανόνες, την περίοδο που ήταν ηγέτης στον αγώνα της Ινδίας για την ανεξαρτησία:
#Ένας πολιτικός αντιρρησίας (ή satyagrahi) δεν εκφράζει ποτέ την οργή του.
#Μερικές φορές μπορεί να χρειαστεί να υποστεί την οργή του αντιπάλου.
#Με τον τρόπο αυτό θα αποδεχθεί τις επιθέσεις από τον αντίπαλο, ποτέ όμως δεν θα προβεί σε αντίποινα. Αλλά δεν θα καταβληθεί, από το φόβο της τιμωρίας ή παρόμοιων απειλών, από οποιαδήποτε μεγέθους οργή.
#Όταν κάποιο μέλος της αρχής προσπαθήσει να συλλάβει έναν πολιτικό αντιρρησία, αυτός θα υποβληθεί οικειοθελώς στη σύλληψη, και δεν θα αντισταθεί στην κατάσχεση ή την αφαίρεση της περιουσίας του, όταν αυτή επιδιώκεται να κατασχεθεί από τις αρχές.
#Αν δε ένας πολιτικός αντιρρησίας έχει στην κατοχή του κάποια περιουσιακά στοιχεία ως διαχειριστής και φύλακας, θα αρνηθεί να τα παρατήσει, έστω και αν κατα την υπεράσπιση αυτή θα μπορούσε να χάσει τη ζωή του. Ποτέ, όμως, δεν θα προβεί σε αντίποινα.
#Στα αντίποινα περιλαμβάνονται και οι βωμολοχίες και οι βρισιές.
#Κατά συνέπεια, ένας πολιτικός αντιρρησίας δεν προσβάλει ποτέ τον αντίπαλό του, και δεν λαμβάνει μέρος στις πρόσφατα επινοημένες κραυγές οι οποίες είναι αντίθετες προς το πνεύμα της ahimsa.
#Ένας πολιτικός αντιρρησίας δεν μπορεί να χαιρετά την σημαία του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά δεν θα προσβάλει αυτή ή τους δημόσιους υπαλλήλους, Άγγλους ή Ινδούς.
#Αν κατά τη διάρκεια του αγώνα κάποιος προσβάλει τέτοιον υπάλληλο ή επιτεθεί εναντίων αυτού, ένας πολιτικός αντιρρησίας υποχρεούτε να προστατεύσει τον εν λόγω υπάλληλο ή υπαλλήλους από την προσβολή ή την επίθεση ακόμη και με κίνδυνο της ζωής του.
[[ast:Desobediencia Civil]]
[[bg:Гражданско неподчинение]]In the course of the struggle if anyone insults an official or commits an assault upon him, a civil resister will protect such official or officials from the insult or attack even at the risk of his life.
[[da:Civil ulydighed]]
[[de:Ziviler Ungehorsam]]
| |||