Γεώργιος Χρηστάκης - Ζωγράφος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 1:
Ο '''Γεώργιος Χρηστάκης-Ζωγράφος''' ή '''Γεώργιος Ζωγράφος''' ([[1863]]-[[1920]]) ήταν [[Ελλάδα|Έλληνας]] πολιτικός, που ανέλαβε Πρόεδρος της προσωρινής Κυβέρνησης της Αυτόνομης Δημοκρατίας της [[Βόρεια Ήπειρος|Βορείου Ηπείρου]] (1914) καθώς και δύο φορές Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας<ref>Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό. Εκδοτική Αθηνών. Αθήνα 1985. Τόμος 4.</ref>.
==Ο βίος==
Κατάγονταν από το [[Κεστοράτιο]], χωριό βόρεια του [[Αργυρόκαστρο|Αργυροκάστρου]], ήταν ο γιος του ευεργέτη [[Χρηστάκης Ζωγράφος|Χρηστάκη Ζωγράφου]]. Ο Χρηστάκης-Ζωγράφος σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στο [[Παρίσι]] και το [[Μόναχο]]. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα ασχολήθηκε εντατικά με την βελτίωση των καλλιεργειών στα μεγάλα πατρικά κτήματα που διέθετε στην περιοχή της [[Θεσσαλία|Θεσσαλίας]]. Ταυτόχρονα, υποστήριζε την εκούσια απαλλοτρίωση των μεγάλων περιουσιών και ο ίδιος μάλιστα πούλησε σε ακτήμονες σε ιδιαίτερα χαμηλές τιμές μέρος των κτημάτων του. Το 1905 εισήλθε στον πολιτικό στίβο, εξελέγη βουλευτής [[Καρδίτσα|Καρδίτσας]], ως δηλιγιαννικός, το 1906 ως ραλλικός. Το 1909 υπήρξε Υπουργός Εξωτερικών σε κυβέρνηση του [[Δημήτριος Ράλλης|Δημήτριου Ράλλη]] (7 Ιουλίου-15 Αυγούστου)<ref>http://www.ggk.gr/goverments.php?ord=num</ref>.
 
Με τη λήξη των [[Βαλκανικοί Πόλεμοι|Βαλκανικών Πολέμων]] (1913) ορίστηκε από τον [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθέριο Βενιζέλο]] γενικός κυβερνήτης της απελευθερωμένης από τον [[Ελληνικός στρατός|ελληνικό στρατό]] Ηπείρου. Υπηρέτησε ως Κυβερνήτης το διάστημα από 29 Μαρτίου ως 31 Δεκεμβρίου 1913.
Γραμμή 7:
Όταν οι Μεγάλες Δυνάμεις επιδίκασαν την Βόρεια Ήπειρο στην [[Αλβανία]], οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου σχημάτισαν υπό την Προεδρία του [[Προσωρινή Κυβέρνηση της Βορείου Ηπείρου|προσωρινή Κυβέρνηση]] στις 16 Φεβρουαρίου 1914, ανακηρύσσοντας την Αυτονομία της περιοχής. Την επόμενη ημέρα ανακηρύχτηκε η αυτονομία και σε συγκινητική τελετή στο [[Αργυρόκαστρο]], πραγματοποιήθηκε η υποστολή της ελληνικής σημαίας και η έπαρση της σημαίας της Αυτονομίας.
 
Μετά τις στρατιωτικές επιτυχίες του τοπικού βορειοηπειρώτικου στρατού, την υπογραφή του [[Πρωτόκολλο της Κέρκυρας|Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας]] και την επανείσοδο του ελληνικού στρατού στην περιοχή, ο Γ. Ζωγράφου αποσύρθηκε από την Βόρειο Ήπειρο, παραδίδοντας την διοίκηση της περιοχής στις ελληνικές αρχές. Εν συνεχεία, επανεκλέχθηκε βουλευτής και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Παραιτήθηκε από το αξίωμα αυτό και λίγο αργότερα (Δεκέμβριος 1914) εκλέχτηκε συνδιοικητής της [[Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας|Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας]], θέση που διατήρησε ως τον Σεπτέμβριο του 1917 με ολιγόμηνη διακοπή. Κατά το διάστημα της διακοπής αυτής (Φεβρουάριος25 Φεβρουαρίου-Ιούλιος10 Αυγούστου 1915) διατέλεσε και πάλι Υπουργός Εξωτερικών σε κυβέρνηση του [[Δημήτριος Γούναρης|Δημήτριου Γούναρη]]. Αγωνίστηκε σε αυτό το διάστημα για την είσοδο της χώρας στον [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκόσμιο Πόλεμο]] στο πλευρό της [[Αντάντ]], καθώς θεώρησε ότι αυτή η κίνηση θα ωφελήσει σημαντικά τα εθνικά συμφέροντα. Όμως δεν εισακούστηκε και αποχώρησε από την κυβέρνηση.
 
==Υστεροφημία==