Αμυγδαλέα Λάρισας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Tkirzoglou (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Tkirzoglou (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 23:
τοιχογραφίες του 19ου αι. και ο [[Πηνειός]] με πλούσια χλωρίδα.
 
{{χωριό-επέκταση}}
Γειτονικά χωριά στην Αμυγδαλέα, είναι : προς τα νότια, ΝΔ, η Μάνδρα, το Κουτσόχερο και η Ραχούλα, που άλλωστε ανήκουν και στον ίδιο δήμο. Επίσης Ανατολικά, ΝΑ, βρίσκεται η Τερψιθέα
που ανήκει στο δήμο Λάρισας. Στα βόρεια και στην απέναντι όχθη του Πηνειού, βρίσκεται το χωριό Πλατανούλια και βόρεια, ΒΔ, ο οικισμός της Περαχώρας.
 
'''Ιστορικά στοιχεία'''
 
''Αμυγδαλέα'' : Από μαρτυρίες προκύπτει πως κατοικήθηκε (στα νεώτερα χρόνια) από το τέλος του 19ου αιώνα, όταν συνέρρεαν εδώ εργάτες γης από γειτονικά χωριά, οι οποίοι μετατράπηκαν σε [[κολλήγους]] στα μεγάλα [[τσιφλίκια]] της περιοχής. Οι γνώσεις του γράφοντα για την ιστορία της κάτω Αμυγδαλέας, σταματούν στην εποχή της απελευθέρωσης της [[Θεσσαλίας]] από τους Τούρκους, το 1881. Πάντως το πέτρινο γεφύρι (τοπικό ιδίωμα : '''τούρκικη γέφυρα'''), δείχνει πως πρέπει να είχε κατοικοιθεί με τη σημερινή της μορφή νωρίτερα, από την εποχή της [[τουρκοκρατίας]]. Δείγμα γραφής της τοπικής κοινωνίας αποτελεί η εκκλησία του [[Αγ. Νικολάου]], με τοιχογραφίες [[Σαμαριναίου]] αγιογράφου, που τοποθετείται χρονικά στα χρόνια της απελευθέρωσης (1881) και σήμερα αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς επισκέπτες.
Στα μέσα του 20ου αι. στο χωριό προσήλθαν [[βλάχοι]] κτηνοτρόφοι από την περιοχή των [[Γρεβενών]] και της [[Καλαμπάκας]], οι οποίοι και εγκαταστάθηκαν μόνιμα, μετακινούμενοι τα καλοκαίρια με τα κοπάδια τους στα ορεινά τους καταφύγια.
Το παλιό όνομα της Αμυγδαλέας είναι '''Γούνιτσα''', τοπωνύμιο που εικάζεται πως προκύπτει από τη γεωγραφική της θέση, στη γωνία (''γωνίτσα'', ''γουνίτσα'') που σχηματίζουν δύο μικρά βουνά, ανάμεσα στα οποία κυλάει ο Πηνειός (μια μικρογραφία των [[Τεμπών]]).
 
'''Συνοικισμός Προσφύγων''' : Αποτελείται από Καππαδόκες πρόσφυγες από το [[Μιστί]] της Καππαδοκίας, που εγκαταστάθηκαν εδώ το 1926, μετά την ανταλλαγή πληθυσμών του 1924 και αφού είχαν μείνει για δύο χρόνια στο [[Βόλο]], όπου εργάζονταν σε σκληρές συνθήκες(λιμενεργάτες, αχθοφόροι κλπ.)
Σημείο έλξης των προσφύγων αποτέλεσε ο εύφορος κάμπος και τα πλούσια νερά του Πηνειού. Η έλευσή τους συνέπεσε χρονικά με την απαλλοτρίωση των τσιφλικιών από το ελληνικό κράτος, οπότε και τους αποδόθηκε κλήρος 84 στρεμμάτων σε κάθε αρχηγό οικογένειας (ο κλήρος των γηγενών ανέρχονταν σε 150 στρμ.). Εδώ συνάντησαν και τους Μιστιώτες της γειτονικής Μάνδρας.
 
{{χωριό-επέκταση}}
 
[[Κατηγορία:Χωριά του νομού Λάρισας]]