Αδρανειακό σύστημα αναφοράς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Μεταφορά κειμένου και ορθογραφική επιμέλεια
Γραμμή 57:
 
==Η γενική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν==
Η [[Γενική σχετικότητα|Γενική θεωρία της σχετικότητας]] τροποποιεί τη διάκριση μεταξύ των κατ' όνομα "αδρανειακών" και "μη αδρανειακών" αντικαθιστώντας την "επίπεδη" [[Ευκλείδια Γεωμετρία]] της ειδικής σχετικότητας με μια καμπύλη, [[μη Ευκλείδια Γεωμετρία| μη Ευκλείδια]] μετρική. Στη γενική σχετικότητα, η αρχή της αδράνειας αντικαθίσταται με την αρχή της γεωδαιτικής κίνησης, όπου τα αντικείμενα κινούνται με τον τρόπο που επιτάσσει η καμπύλωση του χωροχρόνου. Ως αποτέλεσμα αυτής της καμπύλωσης, δεν είναι δεδομένο στη γενική σχετικότητα ότι τα αδρανειακά αντικείμενα που κινούνται με έναν συγκεκριμένο ρυθμό το ένα ως προς το άλλο θα συνεχίσουν να κινούνται έτσι. Αυτό το φαινόμενο της [[γεωδαιτικής απόκλισης]] σημαίνει ότι τα αδρανειακά συστήματα αναφοράς δεν υπάρχουν γενικά, όπως γίνεται στη Νεωτώνεια μηχανική ή στην ειδική σχετικότητα. Αυτό μπορεί γίνει αντιληπτό αν αναλύσουμε την βαρύτητα και στις δύο θεωρίες. Ντετερμινιστικά η βαρύτητα εξηγείται με την έλξη των δύο σωμάτων η οποία είναι ανάλογη των μαζών τους. Σχετικιστικά η βαρύτητα εξηγείται με την καμπύλωση του χωροχρόνου π.χ. εάν τεντώσουμε ένα σεντόνι και ρίξουμε μια μπάλα του μπόουλινγκ και μπάλες του μπιλιάρδου οι δεύτερες θα κολλήσουν στην πρώτη χωρίς να υπάρχει προφανής έλξη αλλά εξαιτίας της καμπύλωσης του σεντονιού (χώρου). Οι μεγαλύτερες μάζες δηλαδή απλά καμπυλώνουν το χωροχρόνο περισσότερο και έτσι προκύπτει η έλξη.
 
Παρόλα αυτά, η γενική σχετικότητα περιορίζεται στην ειδική σχετικότητα σε ικανοποιητικά μικρές περιοχές του χωροχρόνου, όπου τα φαινόμενα καμπύλωσης είναι μειωμένης σημασίας και τα αρχικά αξιώματα των αδρανειακών συστημάτων μπορούν να εφαρμοστούν. Ως επακόλουθο, η σύγχρονη ειδική σχετικότητα περιγράφεται πλέον ως μια “θεωρία περιορισμένης εμβέλειας”, με αυτό να αναφέρεται βέβαια στις εφαρμογές της παρά στην προέλευσή της.
Γραμμή 63:
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
* [http://plato.stanford.edu/entries/spacetime-iframes/ Stanford Encyclopedia of Philosophy entry]
 
Αυτό μπορεί γίνει αντιληπτό αν αναλύσουμε την βαρύτητα και στις δύο θεωρίες.Ντετερμινιστικά η βαρύτητα εξηγήται με την έλξη των δύο σωμάτων η οποία είναι ανάλογη των μαζών τους. Σχετιστικιστικά η βαρύτητα εξηγήται με την καμπύλωση του χωροχρόνου π.χ. εάν τεντώσουμε ένα σεντόνι και ρίξουμε μια μπάλα του μπόουλινγκ και μπάλες του μπιλιάρδου οι δεύτερες θα κολλήσουν στην πρώτη χωρίς να υπάρχει προφανής έλξη αλλά εξαιτίας της καμπύλωσης του σεντονιού (χώρου). Οι μεγαλύτερες μάζες δηλαδή απλά καμπυλώνουν το χωροχρόνο περισσότερο και έτσι προκύπτει η έλξη.
 
==Πηγές==