Αιακίδης της Ηπείρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Παραπομπές
Περισσότερες παραπομπές
Γραμμή 32:
Σύμφωνα με τον [[Πλούταρχος|Πλούταρχο]], ο Αιακίδης νυμφεύθηκε τη [[Φθία Β' της Ηπείρου|Φθία]], η οποία καταγόταν από τη [[Θεσσαλία]] και ήταν κόρη του Μέμνονος από τα Φάρσαλα, ήρωα του [[Λαμιακός Πόλεμος|Λαμιακού Πολέμου]].<ref name="pyr1" /> Το ζευγάρι απέκτησε δύο κόρες, τη [[Δηιδάμεια Α' της Ηπείρου|Δηιδάμεια]] και την [[Τρωάδα Β' της Ηπείρου|Τρωάδα]], καθώς και ένα γιο, που έμεινε γνωστός στην ιστορία ως [[Πύρρος της Ηπείρου]].<ref name="pyr1" />
 
Το [[323 π.Χ.]] ο Αλέξανδρος ο Μέγας απεβίωσε στη [[Βαβυλώνα]] σηματοδοτώντας την έναρξη ενός αιματοβαμμένου αγώνα για επικράτηση ανάμεσα στους [[Επίγονοι (Μεγάλου Αλεξάνδρου)|Διαδόχους]] του. Το [[317 π.Χ.]] ο Αιακίδης βοήθησε τον [[Πολυπέρχων|Πολυπέρχονα]] να εξασφαλίσει τα δικαιώματα της Ολυμπιάδας και του πεντάχρονου βασιλιά της Μακεδονίας, [[Αλέξανδρος Δ' της Μακεδονίας|Αλεξάνδρου Δ']] (γιου του Αλεξάνδρου του Μέγα από τη [[Ρωξάνη]])<ref name="diod11">[[Διόδωρος ο Σικελιώτης]], ''«Ιστορική Βιβλιοθήκη»'', [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Diodorus_Siculus/19B*.html#11 19.11]</ref> κατά του [[Φίλιππος Γ'|Φιλίππου του Αρριδαίου]]. Υπήρξε δε συμφωνία για αρραβώνα ανάμεσα στο μικρό Αλέξανδρο και την επίσης ανήλικη κόρη του Αιακίδη, τη Δηιδάμεια.<ref name="pyr4">[[Πλούταρχος]], ''«Βίοι Παράλληλοι: Πύρρος»'', [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Plutarch/Lives/Pyrrhus*.html#4 §4]</ref>
 
Τη βασίλισσα Ολυμπιάδα πολιορκούσε ο [[Κάσσανδρος]], ο οποίος όταν έμαθε πως οι δυνάμεις του Αιακίδη πλησίαζαν, έστειλε εναντίον του το στρατηγό Αταρχία.<ref name="diod36">[[Διόδωρος ο Σικελιώτης]], ''«Ιστορική Βιβλιοθήκη»'', [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Diodorus_Siculus/19B*.html#36 19.36]</ref> Ο τελευταίος εκτέλεσε τις διαταγές του με επιτυχία, παρεμποδίζοντας την επέλαση του Αιακίδη. Ο βασιλιάς της Ηπείρου είχε επιπροσθέτως να αντιμετωπίσει τις αποστασίες εκείνων των στρατιωτών που οδηγήθηκαν στην εκστρατεία χωρίς τη θέλησή τους.<ref name="diod36" /> Τελικά άφησε τους δυσαρεστημένους να φύγουν, ωστόσο εκείνοι, εκμεταλλευόμενοι την απουσία του βασιλιά, οργάνωσαν κίνημα στην πατρίδα πετυχαίνοντας να τον εκθρονίσουν.<ref name="jus173" /><ref name="diod36" /><ref name="pyr2">[[Πλούταρχος]], ''«Βίοι Παράλληλοι: Πύρρος»'', [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Plutarch/Lives/Pyrrhus*.html#2 §2]</ref> Αποφάσισαν δε να ταχτούν με το πλευρό του Κάσσανδρου, ο οποίος έστειλε στην Ήπειρο το Λυκίσκο να ασκήσει τα καθήκοντα στρατηγού και αντιβασιλιά.<ref name="diod36" /> Ο γιος του Αιακίδη, Πύρρος, ήταν μόλις δύο ετών, εντούτοις μια ομάδα πιστών ακολούθων του πατέρα του κατάφερε να τον φυγαδεύσει με ασφάλεια στη χώρα των [[Ιλλυρία|Ιλλυριών]], όπου τον υιοθέτησε ο βασιλιάς [[Γλαυκίας της Ιλλυρίας|Γλαυκίας]].<ref name="jus173" /><ref name="pyr2" /><ref name="pyr3">[[Πλούταρχος]], ''«Βίοι Παράλληλοι: Πύρρος»'', [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Plutarch/Lives/Pyrrhus*.html#3 §3]</ref>
 
Κουρασμένοι από την επιρροή των Μακεδόνων στα εσωτερικά του κράτους τους, οι Ηπειρώτες επεδίωξαν την επιστροφή του Αιακίδη το [[313 π.Χ.]] Ο Κάσσανδρος αντέδρασε στέλνοντας τον αδερφό του, Φίλιππο, εναντίον τους με στρατό.<ref name="diod74">[[Διόδωρος ο Σικελιώτης]], ''«Ιστορική Βιβλιοθήκη»'', [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Diodorus_Siculus/19E*.html#74 19.74]</ref> Ο τελευταίος βιαζόταν ιδιαίτερα να νικήσει τον αντίπαλό του, προτού καταφέρουν να του στείλουν ενισχύσεις οι [[Αιτωλική Συμπολιτεία|Αιτωλοί]]. Παρόλο που ο στρατός του Αιακίδη ήταν ισχυρός και καλά προετοιμασμένος, υπέστη σοβαρές απώλειες. 50 περίπου άτομα από αυτά που βοήθησαν το βασιλιά να επιστρέψει στο θρόνο του, οδηγήθηκαν δεμένα στον Κάσσανδρο.<ref name="diod74" /> Καθώς ο Αιακίδης κινούταν προς το στρατόπεδο των Αιτωλών, έλαβε χώρα και δεύτερη μάχη κοντά στις [[Οινιάδες]], όπου ο βασιλιάς των Μολοσσών βρήκε το θάνατο.<ref name="diod74" /> Για να καλυφθεί το κενό οι Ηπειρώτες κάλεσαν από την εξορία το μεγαλύτερο αδερφό του, Αλκέτα Β'.
 
Κουρασμένοι από την επιρροή των Μακεδόνων στα εσωτερικά του κράτους τους, οι Ηπειρώτες επεδίωξαν την επιστροφή του Αιακίδη το [[313 π.Χ.]] Ο Κάσσανδρος αντέδρασε στέλνοντας τον αδερφό του, Φίλιππο, εναντίον τους με στρατό.<ref name="diod74">[[Διόδωρος ο Σικελιώτης]], ''«Ιστορική Βιβλιοθήκη»'', [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Diodorus_Siculus/19E*.html#74 19.74]</ref> Ο τελευταίος βιαζόταν ιδιαίτερα να νικήσει τον αντίπαλό του, προτού καταφέρουν να του στείλουν ενισχύσεις οι [[Αιτωλική Συμπολιτεία|Αιτωλοί]]. Παρόλο που ο στρατός του Αιακίδη ήταν ισχυρός και καλά προετοιμασμένος, υπέστη σοβαρές απώλειες. 50 περίπου άτομα από αυτά που βοήθησαν το βασιλιά να επιστρέψει στο θρόνο του, οδηγήθηκαν δεμένα στον Κάσσανδρο.<ref name="diod74" /> Καθώς ο Αιακίδης κινούταν προς το στρατόπεδο των Αιτωλών, έλαβε χώρα και δεύτερη μάχη κοντά στις [[Οινιάδες]], όπου ο βασιλιάς των Μολοσσών βρήκε το θάνατο.<ref name="diod74" /> Για να καλυφθεί το κενό οι Ηπειρώτες κάλεσαν από την εξορία το μεγαλύτερο αδερφό του, Αλκέτα Β'.<ref name="diod88">[[Διόδωρος ο Σικελιώτης]], ''«Ιστορική Βιβλιοθήκη»'', [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Diodorus_Siculus/19E*.html#88 19.88]</ref>
 
== Χρονολόγιο ==