|
| πρώην όνομα =
}}
Η '''Ανδρίτσαινα''' είναι [[κωμόπολη]] της [[Ελλάδα|Ελλάδας]] που ανήκει στον [[Νομός Ηλείας|νομό Ηλείας]]. Είναι χτισμένη αμφιθεατρικά σε μια καταπράσινη πλαγιά, στη δυτική πλευρά του [[Λύκαιο όρος|Λυκαίου όρους]], κοντά στα σύνορα με τους νομούς [[Νομός Αρκαδίας|Αρκαδίας]] και [[Νομός Μεσσηνίας|Μεσσηνίας]]. Πρόκειται για κωμόπολη με μεγάλη ιστορία, που αναπτύχθηκε κατά τη Φραγκοκρατία ([[12ος αιώνας|12ος]] – [[13ος αιώνας|13ος αι.]] μ.Χ.) και, μάλιστα, αναφέρεται στο ''[[Χρονικόν του Μορέως]]''. Η Ανδρίτσαινα διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο τόσο στα [[Ορλωφικά]] όσο και κατά την [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνική Επανάσταση]]. Το [[1826]], μάλιστα, η πόλη καταστράφηκε από τα στρατεύματα του [[Ιμπραήμ Πασάς|Ιμπραήμ]].
Στα σύνορα [[Ηλεία|Ηλείας]] και [[Αρκαδία|Αρκαδίας]], η '''Ανδρίτσαινα''' είναι χτισμένη αμφιθεατρικά σε μια καταπράσινη πλαγιά, στη δυτική πλευρά του [[Λύκαιον|Λυκαίου]] όρους. Διοικητικά, η Ανδρίτσαινα ανήκει στο νομό [[Ηλεία|Ηλείας]].
Πρόκειται για ένα χωριό με μεγάλη ιστορία, που αναπτύχθηκε κατά τη Φραγκοκρατία (12ος – 13ος αι. μ.Χ.) και, μάλιστα, αναφέρεται στο Χρονικό του Μορέως. Η πόλη διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο τόσο στα ορλωφικά όσο και κατά την ελληνική επανάσταση. Το 1826, μάλιστα, η πόλη καταστράφηκε από τα στρατεύματα του Ιμπραήμ.
==Ονομασία==
Σύμφωνα με την παράδοση, η Ανδρίτσαινα οφείλει την ονομασία της στη γυναίκα κάποιου Κρητικού βοσκού που λεγόταν Ανδρίτσος ή Ανδρίκος, ο οποίος οδηγήθηκε από ένα κριάρι τους σε κάποια πηγή κοντά σε ένα [[Πλάτανος|πλάτανο]] στο [[Λύκαιον]] όρος. Εκεί έκτισε ένα πανδοχείο, το οποίο μετά το θάνατο του Ανδρίκου το διατήρησε η χήρα του Ανδρίκαινα. Από το όνομά της καθώς και από την εγχώρια προφορά του «και» ως «τσαι», το πανδοχείο ονομάστηκε «το χάνι της Ανδρίτσαινας». Όταν άρχισε να κτίζονται σπίτια γύρω από το πανδοχείο, ο οικισμός ονομάστηκε «Ανδρίτσαινα».
==Περιγραφή του χωριού==
Σήμερα, το χωριό εντυπωσιάζει με τα αρχοντικά του, τα πλακόστρωτα σοκάκια αλλά και την πλατεία του με τα ψηλά δέντρα και την υπέροχη θέα. Η '''Τρανή Βρύση''' που βρίσκεται ακριβώς απέναντί της είναι η αρχαιότερη της [[Πελοπόννησος|Πελοποννήσου]] και έχει χτιστεί το [[1724]]. Στην Ανδρίτσαινα βρίσκεται η περίφημη [[βιβλιοθήκη]] που ιδρύθηκε το [[1840]] κατόπιν δωρεάς του εξ Ανδρίτσαινας [[Ουμανισμός|ουμανιστή]] [[Κωνσταντίνος Νικολόπουλος|Αγαθόφρωνος Νικολοπούλου]] που ζούσε στο [[Παρίσι]]. Η συλλογή της περιλαμβάνει σπάνια χειρόγραφα του [[16ος αιώνας|16ου]] και [[17ος αιώνας|17ου αιώνα]], σπάνια [[Βιβλίο|βιβλία]] είτε [[Ελληνική γλώσσα|ελληνόγλωσσα]] είτε ξενόγλωσσα, σημαντικά έγγραφα από την περίοδο της επανάστασης και πλούσιο [[Λαογραφία|λαογραφικό]] υλικό. Σήμερα, η συλλογή της βιβλιοθήκης αριθμεί πάνω από 40.000 τόμους βιβλίων.
==Διαδρομές==
Από την Ανδρίτσαινα μπορείτε να επισκεφθείτε το [[Ναός Επικούριου Απόλλωνα|ναό του Επικούρειου Απόλλωνα]] που απέχει μόλις 14 χλμ.[[Χιλιόμετρο|km]], την αρχαία αρκαδική πόλη Φιγάλεια[[Φιγαλεία]] που βρίσκεται κοντά στη σημερινή [[Παύλιτσα]], καθώς και τον ποταμό [[Νέδα]].
==Πηγές==
* [http://www.agrotravel.gr/agro/site/AgroTravel/t_docpage?doc=/Documents/Hierarchies/areaofinterest/Ileia/andritsaina&sub_nav=Lodgings www.agrotravel.gr]
* "Κ. Ποταμιάνος, ''Το Λύκαιον Όρος κατά τη Διαδρομή των Αιώνων"'', Κ. Ποταμιάνος, Έκδοση ΣυλλόγουΣύλλογος των Απανταχού Κοτυλίων, Αθήνα, 2005.
[[Κατηγορία:Χωριά του νομού Ηλείας]]
| 