Μοντέλο πελάτη-διακομιστή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στην [[επιστήμη υπολογιστών]] το μοντέλο [[μηχανική λογισμικού|αρχιτεκτονικής λογισμικού]] '''πελάτη-διακομιστή''' αποτελεί μία συνήθη μέθοδο ανάπτυξης λογισμικού στην οποία ο '''πελάτης''' (ένα τμήμα [[λογισμικό|λογισμικού]]) ζητά κάτι (π.χ. έναν [[πόρος (υπολογιστές)|πόρο]], τα αποτελέσματα ενός υπολογισμού κοκ) και ο '''[[διακομιστής]]''' (ένα άλλο τμήμα λογισμικού) του το επιστρέφει. Κάθε διακομιστής μπορεί να εξυπηρετεί πολλαπλούς πελάτες. Ο διακομιστής και ο πελάτης μπορούν να εκτελούνται σε διαφορετικές [[διεργασία|διεργασίες]], οι οποίες με τη σειρά τους μπορούν να εκτελούνται σε διαφορετικούς [[υπολογιστής|υπολογιστές]], οπότε απαιτείται ένα [[δίκτυο υπολογιστών]] για τη [[διαδιεργασιακή επικοινωνία]] μεταξύ τους. Σε αυτή την περίπτωση το μοντέλο πελάτη-διακομιστή αποτελεί μία από τις μεθόδους ανάπτυξης και λειτουργίας [[κατανεμημένο σύστημα|κατανεμημένων συστημάτων]].