Τέταρτη εξουσία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Pinkpress (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Pinkpress (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 12:
Σύμφωνα με τη φιλελεύθερη προσέγγιση απ' την οποία προέρχεται και η έννοια της Τέταρτης Εξουσίας, τα ΜΜΕ ύστερα από την απελευθέρωση και ανεξαρτητοποίησή τους από το κράτος, συνέβαλαν στην εκδημοκράτησή του.<br />
Κι αυτό αιτιολογείται με κάποιες από τις λειτουργίες που πραγματοποιούν:
*δρουνΔρουν ελεγκτικά απέναντι στο κράτος και παρακολουθούν την άσκηση των τριών εξουσιών, αποκαλύπτοντας τυχόν καταχρήσεις και εξασφαλίζοντας τη διαφάνεια, επιτελούν δηλαδή το ρόλο "φύλακα".
*Ενημερώνουν. Πληροφορούν τους πολίτες και βοηθούν τους ανεξάρτητους ψηφοφόρους να προβούν σε μια ενημερωμένη απόφαση στις περιόδους εκλογών.
*Μεταφέρουν τη φωνή του λαού, ενοποιώντας όλες τις διαφορετικές απόψεις που έρχονται από τη κοινωνία και είναι άξιες να ακουστούν μέσα από το κοινό πρίσμα στο οποίο αυτές συγκλίνουν. Μεταδίδουν δηλαδή τη δημόσια ομοφωνία όπως προκύπτει μέσα από τον κοινωνικό διάλογο.
Γραμμή 18:
Έτσι, υποστηρίζεται οτι τα ΜΜΕ ενισχύουν το λαό: απ' τη μια ασκώντας κριτική στην πολιτική εξουσία και ελέγχοντάς την εξονυχιστικά κι απ' την άλλη μεταφέροντας το λαϊκό παλμό κι αντιπροσωπεύοντας την κοινή γνώμη στην κυβέρνηση. Αυτή η μετατόπιση εξουσίας απ΄ το κράτος προς το λαό με τη μεσολάβηση των ΜΜΕ, δίνει στα τελευταία τον τίτλο της Τέταρτης Εξουσίας. Τέταρτη Εξουσία, με την έννοια οτι ενσαρκώνουν τη "φωνή του λαού στους διαδρόμους της εξουσίας".
 
''Παραδείγμα της λειτουργίας των ΜΜΕ σύμφωνα με τη συγκεκριμένη θεώρηση είναι η αποκάλυψη του σκανδάλου [http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathextra_1_19/06/2006_156642 Γουοτεργκέϊτ] όπως φαίνεται και μέσα από την ταινία [http://www.greekbooks.gr/DvdDetails.aspx?id=333527 "Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου"] .''
 
== Αντίθετες Θεωρήσεις==
Γραμμή 28:
*Η λογοκρισία μπορεί να μην πραγματοποιείται πια από το κράτος αλλά είναι εξίσου σκληρή. Αυτή τη φορά έρχεται από το σύστημα της ελεύθερης αγοράς και είναι με τη μορφή της εξάρτησης από τη διαφήμιση, του υψηλού κόστους εισαγωγής στην αγορά των περισσότερων ΜΜΕ, της συνεχούς αύξησης των ολιγοπωλίων. Έτσι δεν ακούγονται όλες οι φωνές ίσα, αλλά αυτές που διαθέτουν το κεφάλαιο.
Αυτά είναι κάποια απ' τα σημεία της κριτικής από τη ριζοσπαστική θεώρηση που δείχνουν οτι τα ΜΜΕ μάλλον χειραγωγούν και παράγουν την πραγματικότητα μέσω της κυριαρχίας σε αυτά μιας άρχουσας ελίτ, παρά είναι ο καθρέφτης της. Ετσί, μάλλον δεν είναι η εξουσία του λαού μέσω των μέσων όπως υποστηρίζει η φιλελεύθερη θεώρηση αλλά η εξουσία των μέσων, σύμφωνα με αυτούς που τα ελέγχουν πάνω στο λαό.
 
''Η εφημερίδα El Mercurio, η οποία κάλυψε ένα στρατιωτικό πραξικόπημα στη Χιλή αλλά και υποστήριξε ένθερμα τη δικτατορία του Πινοσέτ, είναι ένα παράδειγμα των όσων υποστηρίζει η ριζοσπαστική προσέγγιση. Ακομή η περίπτωση του Ιταλού πρωθυπουργού [http://video.google.com/videoplay?docid=-8718898974502665647 Μπερλουσκόνι] εγείρει ανησυχίες σε σχέση της ιδιοκτησίας με την εξουσία και την ανεξαρτησία του λόγου.''