Ντουραλουμίνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το ντουραλουμίνιο ανακαλύφθηκε από τον [[Γερμανία|γερμανό]] [[χημεία|χημικό]] και [[μεταλλουργία|μεταλλουργό]] [[Άλφρεντ Βιλμ]] ([[w:de:Alfred Wilm|Alfred Wilm]]: [[1869]]–[[1937]]), που εργάζονταν από το [[1902]] στην παραγωγή νέων [[κράμα|κραμάτων]] για λογαριασμό του [[Γερμανία|Γερμανικού Στρατού]]. Ένα Σάββατο του [[Σεπτέμβριος|Σεπτεμβρίου]] του [[1906]], ο Βιλμ ζήτησε από τον βοηθό του να κάνει μία δοκιμή σκληρότητας σε ένα [[κράμα]] [[αργίλιο|Al]]–[[χαλκός|Cu]]–[[μαγγάνιο|Mn]]–[[μαγνήσιο|Mg]] που μόλις είχε υποβάλει σε [[βαφή (μεταλλουργία)|βαφή]] (απότομη ψύξη από την θερμοκρασία ερυθροπύρωσης). Ο βοηθός του Βιλμ βιάζονταν να φύγει και έκανε στα γρήγορα τη δοκιμή, η οποία έδωσε μία τιμή ελαφρώς υψηλότερη από την σκληρότητα του καθαρού [[αργίλιο|αλουμινίου]]. Την Δευτέρα, ο βοηθός του Βιλμ επανέλαβε την ίδια δοκιμή και, προς μεγάλη έκπληξη του ίδιου και του προϊσταμένου του, το υλικό έδωσε μία τιμή σκληρότητας κατά πολύ υψηλότερη από την σκληρότητα του καθαρού [[αργίλιο|αλουμινίου]]. Το [[κράμα]] είχε σκληρύνει στις 48 ώρες περίπου που μεσολάβησαν ανάμεσα στην πρώτη και τη δεύτερη δοκιμή σκληρότητας.