Ρωμαίος έπαρχος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: ja:属州総督
Egmontbot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Robot-assisted disambiguation: Ειρήνη - Changed link(s) to Ειρήνη (κατάσταση)
Γραμμή 15:
* [[Δικαιοσύνη]]: ήλεγχε την εφαρμογή των [[Νόμος|νόμων]] και την απονομή της δικαιοσύνης από τα εντεταλμένα όργανα. Συνήθως ήταν ο φυσικός [[δικαστής]] των πολύ σημαντικών υποθέσεων, αφού ήταν ο μοναδικός που μπορούσε να επιβάλει τη [[θανατική ποινή]]. Οι αποφάσεις του μπορούσαν να ανακληθούν μόνο από τους εν ενεργεία πραίτορες της Ρώμης ή τον αυτοκράτορα, με μια διαδικασία πρακτικά αδύνατη για το μέσο καταδικασμένο.
 
* [[Στρατός]]: ήταν ο ανώτατος διοικητής της τοπικής [[Λεγεώνα|λεγεώνας]]. Σε καιρό [[Ειρήνη (κατάσταση)|ειρήνης]] μπορούσε να την χρησιμοποιεί και για [[Αστυνομία|αστυνομικά]] καθήκοντα χωρίς την έγκριση ανώτερης αρχής. Η ιδιότητά του ως ανώτατου στρατιωτικού διοικητή ήταν ο βασικός λόγος που οι αυτοκράτορες κράτησαν για τους εαυτούς τους το αξίωμα στις σημαντικές επαρχίες, αφού ένας έπαρχος με πολύ στρατό μπορούσε να εξελιχθεί σε απειλή για το θρόνο.
 
Για να κυβερνήσει αποτελεσματικά την επαρχία του, στην υπηρεσία του επάρχου ετίθετο ένας αριθμός από [[Κόμης|κόμητες]] (από το comes που σημαίνει ''σύντροφος'') με προκαθορισμένες αρμοδιότητες, οι οποίοι λειτουργούσαν περίπου σαν [[Υπουργός|υπουργοί]] του. Τέλος, σε επαρχίες με μεγάλη στρατιωτική παρουσία στελνόταν επίσης ως βοηθός του ένας κυέστορας (quaestor), στέλεχος με εξειδίκευση στην οικονομική διαχείριση που όμως μπορούσε να λειτουργήσει και ως υποδιοικητής της λεγεώνας.