Ρωμαίος έπαρχος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''Έπαρχος''' ([[Λατινική γλώσσα|λατινικά]]: rector provinciae) ονομαζόταν στη ρωμαϊκή [[Διοίκηση|διοίκηση]] ο κυβερνήτης μιας [[ΕπαρχίαΡωμαϊκή (ρωμαϊκή εποχήεπαρχία|επαρχίας]], δηλαδή ενός ρωμαϊκού εδάφους έξω από την [[Ιταλία|ιταλική χερσόνησο]]. Αποτελούσε την ανώτατη αρχή στις κατακτημένες περιοχές, λογοδοτούσε μόνο στο όργανο που τον είχε διορίσει και η θητεία του ήταν συνήθως ενιαύσια αλλά μπορούσε να ανανεωθεί. Πρόκειται για ένα από τα ανώτερα αξιώματα του ρωμαϊκού θεσμικού οικοδομήματος επί πολλούς αιώνες, το οποίο έχασε τη σημασία του μόλις στα τέλη του [[3ος αιώνας|3ου αι. μ.Χ.]] με τις μεταρρυθμίσεις του [[Διοκλητιανός|Διοκλητιανού]].