Φαινομενολογία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 21:
Ο Χούσερλ, αργότερα επικεντρώθηκε στις ιδανικές, θεμελιώδεις δομές της συνείδησης. Καθώς ήθελε να αποκλείσει κάθε υπόθεση για την ύπαρξη εξωτερικών αντικειμένων, εισήγαγε τη μέθοδο της φαινομενολογικής αναγωγής για να τις απαλείψει. Αυτό που απόμεινε είναι το καθαρό υπερβατικό ego, σε αντιπαράθεση με το συμπαγές εμπειρικό ego. Τώρα η υπερβατική φαινομενολογία είναι η μελέτη των βασικών δομών που απομένουν στην καθαρή συνείδηση: αυτό ισοδυναμεί με τη μελέτη των νοημάτων και των σχέσεων μεταξύ τους.
 
==Η φαινομενολογία του ΧαϊντέγγερΧάιντεγκερ και οι διαφορές με αυτή του Χούσερλ==
Ενώ η πεποίθηση του Χούσερλ ήταν ότι η φιλοσοφία είναι ένας επιστημονικός τομέας που πρέπει να θεμελιωθεί σε μια φαινομενολογία που γίνεται κατανοητή ως επιστημολογία, ο ΧαϊντέγγερΧάιντεγκερ άλλαξε ριζικά την άποψη αυτή. Σύμφωνα με τον ΧαϊντέγγερΧάιντεγκερ, η φιλοσοφία δεν είναι σε καμία περίπτωση ένας επιστημονικός τομέας, αλλά πιο θεμελιώδης από την ίδια την επιστήμη. Συνακόλουθα, αντί να θεωρήσει την φαινομενολογία ως θεμελιωτική μελέτη, την θεώρησε μεταφυσική οντολογία: ‘η ύπαρξη είναι το σωστό και το μόνο θέμα της φιλοσοφίας’, έγραψε. Ενώ για τον Χούσερλ στην epoché η ύπαρξη εμφανίστηκε μόνο σαν συσχετιστική της συνείδησης, για τον ΧαϊντέγγερΧάιντεγκερ η ύπαρξη είναι το αρχικό σημείο. Ενώ για τον Χούσερλ πρέπει να αποστασιοποιηθούμε από κάθε συμπαγή καθορισμό του εμπειρικού ego, για να μπορούμε να κατευθυνθούμε στο πεδίο της καθαρής συνείδησης, ο ΧαιντέγγερΧάιντεγκερ υποστηρίζει ότι ‘οι πιθανότητες και ο προορισμός της φιλοσοφίας είναι δεμένα στενά με την ανθρώπινη ύπαρξη, και ως εκ τουτου, με την προσωρινότητα και την ιστορικότητα.
 
==Πηγές==