Αλφόνσος του Πουατιέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: simple:Alphonse of Poitiers
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
'''Αλφόνσος κόμης του Πουατιέ''' ([[1220]] - [[1271]]) κόμης του Πουατιέ και της [[Τουλούζη|Τουλούζης]], γιόςγιος του βασιλιά της Γαλλίας [[Λουδοβίκος Η' της Γαλλίας|Λουδοβίκου H' του Λέοντα]] και της [[Λευκή της Καστίλης|Λευκής της Καστίλης]], αδελφός του βασιλιά της Γαλλίας [[Λουδοβίκος Θ' της Γαλλίας|Λουδοβίκου Θ' του Αγίου]] και του [[Κάρολος ο Ανδεγαυός|Καρόλου του Ανδεγαυού]]. Έγινε κόμης του [[Πουατιέ]] το [[1225]]. Προσάρτησε στην επικράτειά του και την [[Τουλούζη]] μετά το θάνατο (1249) του κόμη της Τουλούζης Ραϋμόνδου του 7ου, του οποίου τη θυγατέρα Ιωάννα είχε παντρευτεί το [[1237]]. Συμμετείχε και στις δύο Σταυροφορίες ([[1247]], [[1270]]) στο πλευρό του αδελφού του βασιλιά Λουδοβίκου του Αγίου.
 
Έγινε κόμης του [[Πουατιέ]] το [[1225]]. Προσάρτησε στην επικράτειά του και την [[Τουλούζη]] μετά το θάνατο (1249) του κόμη της Τουλούζης [[Ραϊμόνδος Ζ' της Τουλούζης|Ραϊμόνδου Ζ']], του οποίου τη θυγατέρα [[Ιωάννα της Τουλούζης|Ιωάννα]] είχε παντρευτεί το [[1237]]. Συμμετείχε και στις δύο Σταυροφορίες ([[1247]], [[1270]]) στο πλευρό του αδελφού του βασιλιά Λουδοβίκου του Αγίου.
Με το θάνατο της μητέρας τους Λευκής της Καστίλλης ([[1252]]), ανέλαβε την αντιβασιλεία με τον μικρότερο αδελφό του Κάρολο τον Ανδεγαυό μέχρι την επιστροφή του αδελφού τους Λουδοβίκου από εκστρατεία. Εκεί με διαπραγματεύσεις με τον Γάλλο βασιλιά Ερρίκο τον 3ο κατέληξε στη Συνθήκη των Παρισίων ([[1249]]) σύμφωνα με την οποία όφειλε ο Άγγλος βασιλιάς να αποσυρθεί από περιοχές της Γαλλικής γης (π.χ. Νορμανδία, Ανζού, Πουατιέ) και αυτοί με την σειρά τους θα απέσυραν την υποστήριξη τους στους Άγγλους επαναστάτες.
 
Με το θάνατο της μητέρας τους Λευκής της Καστίλλης ([[1252]]), ανέλαβε την αντιβασιλεία με τον μικρότερο αδελφό του Κάρολο τον Ανδεγαυό μέχρι την επιστροφή του αδελφού τους Λουδοβίκου από εκστρατεία. Εκεί με διαπραγματεύσεις με τον Γάλλο βασιλιά Ερρίκο[[Ερρίκος τονΓ' 3οτης Γαλλίας|Ερρίκο Γ']], κατέληξε στη Συνθήκη των Παρισίων ([[1249]]), σύμφωνα με την οποία όφειλε ο Άγγλος βασιλιάς να αποσυρθεί από περιοχές της Γαλλικής γης (π.χ. [[Νορμανδία]], [[Ανζού]], [[Πουατιέ]]) και αυτοί με την σειρά τους θα απέσυραν την υποστήριξη τους στους Άγγλους επαναστάτες.
Το κύριο έργο του ήταν η οργάνωση των επαρχιών με νόμους και κεντρική διοίκηση με απώτερο στόχο αργότερα την ένωση τους με το Γαλλικό στέμμα. Με τον «'''Αλφονσίνιο'''» κώδικα νόμων προστάτευε τις μεσαίες τάξεις απο τις αυθαίρετες εκμεταλεύσεις των ισχυρών. Άσκησε μια επιτυχή επιροή στον νότο σε πείσμα του αυταρχικού και φιλάργυρου χαρακτήρα του. Στο Πουατιέ ([[1249]]) πραγματοποίησε την πρώτη '''έξωση των Ιουδαίων'''.
 
Το κύριο έργο του ήταν η οργάνωση των επαρχιών με νόμους και κεντρική διοίκηση με απώτερο στόχο αργότερα την ένωση τους με το Γαλλικό στέμμα. Με τον «'''Αλφονσίνιο'''» κώδικα νόμων προστάτευε τις μεσαίες τάξεις αποαπό τις αυθαίρετες εκμεταλεύσειςεκμεταλλεύσεις των ισχυρών. Άσκησε μια επιτυχή επιροήεπιρροή στον νότο σε πείσμα του αυταρχικού και φιλάργυρου χαρακτήρα του. Στο Πουατιέ ([[1249]]) πραγματοποίησε την πρώτη '''έξωση των Ιουδαίων'''.
 
Πέθανε στην [[Ιταλία]] κατά την επιστροφή του από την αποτυχημένη 8η Σταυροφορία, χωρίς απογόνους, παραχωρώντας τις εκτάσεις του στον [[Πάπας|Πάπα]].