Στάσιμο κύμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ως '''Στάσιμο κύμα''' χαρακτηρίζεται το [[κύμα]] εκείνο του οποίου ορισμένα χαρακτηριστικά όπως οι δεσμοί, οι κοιλίες ή οι κορυφές παραμένουν σταθερά εντοπισμένα στο χώρο. Αυτό μπορεί να συμβεί είτε όταν η κίνηση ενός κύματος περιορίζεται μέσα σε μια συγκεκριμένη περιοχή του χώρου, είτε όταν η τελική κυματομορφή είναι αποτέλεσμα [[συμβολή κυμάτων|συμβολής]] δυο ή περισσότερων κυμάτων, το άθροισμα των οποίων δίνει σταθερό αποτέλεσμα για συγκεκριμένες περιοχές του χώρου.

ΓιαΈνα παράδειγμα οιστάσιμου άκρεςκύματος τωνείναι χορδώναυτό που δημιουργείται στις [[χορδή|χορδές]] των ενχόρδωνεγχόρδων μουσικών οργάνων. Οι άκρες των χορδών είναι σταθερά στερεωμένες ("πακτωμένες") και δεν εκτελούν ταλαντώσεις[[ταλάντωση]], σε αντίθεση με το υπόλοιπο μέρος τους. Όταν λοιπόν πάλλεται μια χορδή, τα παραγόμενα κύματα "ταξιδεύουν" και προς τις δύο κατευθύνσεις των άκρων της χορδής, όπου εκεί διακόπτονται και ανακλώνται προς το αρχικό σημείο ταλάντωσης, όπου και τελικά "συμβάλλονται"συμβάλλουν (δηλαδή συνδυάζονται) δημιουργώντας ένα '''στάσιμο κύμα''', του οποίου το μέγιστο πλάτος ταλάντωσης είναι διπλάσιο από αυτό των αρχικών κυμάτων που συμβάλλουν. Η δε συχνότητα του τελικού κύματος είναι σταθερή, δίνοντας μια συγκεκριμένη [[νότα]] από την κάθε χορδή. Υπάρχουν σημεία τα οποία δεν ταλαντώνονται, που ονομάζονται δεσμοί, και τα σημεία εκατέρωθεν τους ταλαντώνονται με διαφορά [[Φάση κύματος|φάσης]] π.