Οι '''Βάτραχοι''' είναι κωμωδία του [[Αριστοφάνης|Αριστοφάνη]] που διδάχτηκε πρώτη φορά στα [[Λήναια]] το [[405 π.Χ.]], κερδίζοντας τα "[[Πρωτεία]]" (το πρώτο βραβείο δηλαδή). Η υπόθεσή της περιστρέφεται γύρω από έναν ποιητικό διαγωνισμό που οργανώνει στον κάτω κόσμο ο [[Διόνυσος]] ανάμεσα στον [[Αισχύλος|Αισχύλο]] και τον [[Ευριπίδης|Ευριπίδη]]. Το έργο κριτικάρει τους νέους τραγικούς ποιητές αλλά και τον ίδιο τον Ευριπίδη, ενώ το πολιτικό του μήνυμα θεωρείται ότι είναι η προτροπή για επιστροφή στην ολιγαρχία.
{{copyright}}
{{επέκταση}}
Βάτραχοι (405 π.Χ.). Στην κωμωδία αυτή ο Αριστοφάνης μετά το θάνατο των τριών μεγάλων τραγικών, διοργανώνει στον Άδη ποιητικό διαγωνισμό, στον οποίο, με πρόεδρο το Διόνυσο, διεκδικούν τα πρωτεία της τραγικής τέχνης ο Αισχύλος και ο Ευριπίδης. Ο Αριστοφάνης με πολλή λεπτότητα κρίνει τους δύο τραγικούς. Τελικά ο Διόνυσος ανακηρύσσει νικητή τον Αισχύλο, τον οποίο φέρνει στο φως της ζωής, αντί του Ευριπίδη.
[[Κατηγορία:Αρχαίες κωμωδίες]]
== Η υπόθεση ==
Ο Διόνυσος (ο θεός του θεάτρου) νοσταλγώντας την παλιά ακμή της τέχνης στην Αθήνα και επειδή στεναχωριόταν για την παρακμή της εποχής του Αριστοφάνη, αποφασίζει να κατέβει στον Άδη για να ξαναφέρει στην Αθήνα των Ευριπίδη. Μετά από πολλές περιπέτειες και μεταμορφώσεις περνά στην Αχεράσια λίμνη, ενώ οι βάτραχοι της λίμνης αυτής ……… (από εκεί πήρε τον τίτλο η κωμωδία) και φτάνει στο σκοτεινό βασίλειο του Άδη. Κείνη ακριβώς τη στιγμή γίνεται αγώνας τέχνης μεταξύ του Αισχύλου (που μέχρι τότε κρατούσε τον τραγικό θρόνο του Άδη) και τον Ευριπίδη, και ο Διόνυσος αποφασίζει να πάρει μαζί του τον νικητή. Μετά από πολλές συγκρούσεις νικά ο Αισχύλος (που εκπροσωπεί το πνεύμα της ηρωικής αθηναϊκής περιόδου για τον Αριστοφάνη) και φεύγει μαζί με τον Διόνυσο για την Αθήνα αφήνοντας τη θέση του στον γερο-Σοφοκλή παρακαλώντας τον να μην την αφήσει στον Ευριπίδη.
Με την κωμωδία αυτή, διακωμωδούνται οι νέοι τραγικοί ποιητές που διαδέχτηκαν τον Αισχύλο, το Σοφοκλή και τον Ευριπίδη - που αν και νεκρός - επηρέαζε ακόμα τα λαϊκά και δημοκρατικά στρώματα της αθηναϊκής κοινωνίας. Ο Αριστοφάνης εμφανίζει τον Αισχύλο ως τον πραγματικά μεγάλο ποιητή, χρειάζεται όμως πολύ κόπος για να τον προτιμήσει. Ο προσεκτικός αναγνώστης των «βατράχων» καταλαβαίνει ότι ο Αριστοφάνης με διάφορα σοφίσματα στο διάλογο που παρατάσσει, αγωνίζεται να υποτιμήσει τον Ευριπίδη, τον «από σκηνής φιλόσοφο».
Στους βατράχους εκτός από τα βέλη που εκτοξεύει ο Αριστοφάνης εναντίον του Ευριπίδη (που εκπροσωπεί το προοδευτικό πνεύμα της εποχής του) υπάρχουν και ένα σωρό άλλοι πολιτικοί υπαινιγμοί εναντίων των δημοκρατικών κύκλων της Αθήνας και προτροπές προς τον λαό να στραφεί προς διάφορους ολιγαρχικούς (αυτή την παράταξη εκπροσωπούσε ο Αριστοφάνης), που παρουσιάζονταν τότε ως σωτήρες του δήμου. Η κωμωδία αυτή διδάχτηκε στην Λήναια και κέρδισε τα «Πρωτεία» (πρώτο βραβείο).
