Μακεδονική ιστορία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
[[Image:Verginasun.jpg|180px|thumb| [[Το αστέρι της Βεργίνας]] είναι ένα ιστορικό [[Βασιλείς της Μακεδονίας|Βασιλικό]] [[Ελλάδα|Eλληνo-Μακεδονικό]] [[σύμβολο]].]]
Η έννοια [[Μακεδονία]], σαν γεωγραφική και πολιτική οντότητα, ολοκληρώθηκε κατά τους κλασικούς χρόνους. ▼
Η ιστορία της Μακεδονίας έχει τις ρίζες της στους πολύ παλιούς χρόνους. Αρχίζει απ' την αρχαιότητα και φτάνει, μέσα απ' τους αιώνες, γεμάτη λαμπρές ενδιαφέρουσες σελίδες αγώνων, ηρωισμού, πολιτισμού, δράσης, καταστροφών, νικών και δόξας, στις δικές μας μέρες.
Τα ονόματα [[Μακεδονία]] και [[Μακεδόνας]] προέρχονται απ' τη δωρική λέξη μάκος (που σημαίνει μήκος) και δήλωνε ότι η Μακεδονία είναι η χώρα με τους ψηλούς, μακριούς, ανθρώπους. Άλλη τους ονομασία ήταν Μακέτες και η χώρα Μακετία.
Η Μακεδονία μπαίνει στην ιστορία της Ελλάδας με το γιο του Αμύντα, τον Αλέξανδρο τον Α'(498-454), το γνωστό ως Φιλέλληνα, που ήταν αρκετά δραστήριος, έξυπνος και δυναμικός κι έβαλε τις στρατιωτικές και πολιτικές βάσεις του μακεδονικού κράτους.▼
Η μυθολογία όμως λέει ότι η Μακεδονία πήρε τ' όνομά της απ' το Μακεδόνα ή Μάκεδνο, που ήταν γενάρχης του λαού των Μακεδόνων, που, κατά μια άποψη, ήταν γιος του Δία και της Θυίας, ενώ κατ' άλλη ήταν γιος του βασιλιά της Αρκαδίας Λυκάονα. Ο Ηρόδοτος λέει ότι οι Μακεδόνες είναι απόγονοι των Τημενιδών - Ηρακλειδών απ' το Άργος που έφυγαν μ' επικεφαλής τα βασιλόπουλα Γαυάνη, Αέροπο και Περδίκκα κι εγκαταστάθηκαν στη βορινή αυτή περιοχή της Ελλάδας. Αυτό όμως δεν μπορεί νάναι σίγουρο, ότι δηλαδή έγινε μετακίνηση απ' το νότο στο βορρά, μια και ξέρουμε ότι οι Έλληνες κατέβηκαν απ' τα βόρεια της Ευρώπης προς το νότο γύρω στο 12ο π.Χ. αιώνα. Ένα μέρος των Δωριέων έμεινε στη Μακεδονία και κράτησε για αρκετό διάστημα την ελληνικότητα της φυλής, αφού και οι Έλληνες που κατέβηκαν στο νότο και στα αστικά παράλια δημιούργησαν έναν άλλο πολιτισμό. Ωστόσο, η ομοιότητα που υπήρχε στη γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα με τους Έλληνες του νότου, είναι αυτή που μάλλον συντέλεσε και στη δημιουργία του μύθου για την άνοδο των Τημενιδών.
▲
▲Η Μακεδονία μπαίνει στην ιστορία της Ελλάδας με το γιο του Αμύντα, τον [[Αλέξανδρος Α' της Μακεδονίας|Αλέξανδρο τον Α']] (498-454), το γνωστό ως Φιλέλληνα (= πατριώτη), που ήταν αρκετά δραστήριος, έξυπνος και δυναμικός κι έβαλε τις στρατιωτικές και πολιτικές βάσεις του μακεδονικού κράτους.
Ο Φίλιππος κατόρθωσε να ενώσει όλους τους [[Έλληνες]] κι έσμιξε τις τύχες του λαού της γωνιάς αυτής της Ευρώπης. Προετοίμασε την κατάσταση κι έδωσε μια δυνατή σφριγηλή Μακεδονία στο γιο του, τον [[Αλέξανδρος ο Μέγας|Αλέξανδρο το Μεγάλο ή Μέγα]], (336-323 π.Χ.) που, επικεφαλής μιας πειθαρχημένης στρατιάς και χάρη στις αντικειμενικές συνθήκες που επικρατούσαν την εποχή αυτή και τις υποκειμενικές δυνατότητες που δημιούργησαν οι εξαιρετικές ικανότητές του, στρατιωτικές και πολιτικές, κατάφερε να κατακτήσει σημαντική το μισό του γνωστού τότε κόσμου.▼
Η Μακεδονία έγινε η καρδιά κι ο νους των [[Ελληνιστική περίοδος|ελληνιστικών χρόνων]]. Μετά έρχεται η ρωμαϊκή κατοχή και η Μακεδονία περνάει την περίοδο της πτώσης της. Στα επόμενα χρόνια, η τύχη της συνδέεται με την ιστορία της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]].▼
Στους μηδικούς πολέμους συνεργάστηκε με τους Αθηναίους, που βοήθησε αρκετά κι αυτοί, για να τον τιμήσουν, του έδωσαν τον τίτλο του φιλέλληνα (= πατριώτη) και του 'στησαν χρυσό ανδριάντα στους Δελφούς.
Όλοι οι επόμενοι [[Βασιλείς της Μακεδονίας|βασιλιάδες της Μακεδονίας]] συντέλεσαν στο να βαδίσει η χώρα τους σταθερά προς την πρόοδο. Η μετέπειτα ακμή της με το Μέγα Αλέξανδρο δεν ήταν τυχαία και ξαφνική. Όλοι οι βασιλιάδες πριν τον Αλέξανδρο έβαζαν ο καθένας τη δική του πέτρα στο χτίσιμο της μεγάλης Μακεδονίας και Ελλάδας. Οι Βασιλιάδες αυτοί ήταν:
*[[Περδίκκας Β']] 454-413 π.Χ.
*[[Αρχέλαος Α']] 413-399 π.Χ.
*[[Κρατερός]] 399 π.Χ.
*[[Ορέστης της Μακεδονίας]] 399-396 π.Χ.
*[[Αρχέλαος Β']] 396-393 π.Χ.
*[[Αμύντας Β΄]] 393 π.Χ.
*[[Παυσανίας της Μακεδονίας]] 393 π.Χ.
*[[Αμύντας Γ΄]] 393 π.Χ.
*[[Αργαίος Β΄]] 393-392 π.Χ.
*[[Αμύντας Γ΄]] (αποκατάσταση) 392-370 BC
*[[Αλέξανδρος Β' της Μακεδονίας|Αλέξανδρος Β']] 370-368 π.Χ.
*[[Πτολεμαίος Α΄]] 368-365 π.Χ.
*[[Περδίκκας Γ΄]] 365-359 π.Χ.
*[[Αμύντας Δ΄]] 359-356 π.Χ.
[[Image:MacedonEmpire.jpg|thumb|300px|Map of Alexander's empire.|Η Μεγάλη Ελληνική αυτοκρατορία του Μεγ. Αλεξάνδρου]]
Εκείνος όμως που οργάνωσε τη Μακεδονία ως κράτος σύγχρονο της εποχής κι έβαλε τις βάσεις της Μεγάλης Ελλάδας ήταν ο [[Φίλιππος Β'|Φίλιππος ο Β']] (357-336 π.Χ.). Η Μακεδονία πρόβαλε κυριαρχικά στον [[Ελλάδα|ελλαδικό χώρο]], κατόρθωσε να ενώσει υπό την ηγεμονία του τα υπόλοιπα ελληνικά [[Πόλις-κράτος|πόλεις-κράτη]] και όλους τους [[Έλληνες]] κι έσμιξε τις τύχες του λαού της γωνιάς αυτής της Ευρώπης. προετοίμασε στην ουσία την πρώτη Ελληνική Ομόσπονδία.
▲
Η Μακεδονία έγινε η καρδιά κι ο νους των [[Ελληνιστική περίοδος|ελληνιστικών χρόνων]].
Το βασίλειο της Μακεδονίας σύντομα έχασε τον έλεγχο των αχανών [[Ασία|ασιατικών]] εκτάσεων, αλλά διατήρησε την ηγεμονία του στην [[Ελλάδα]] έως ότου ηττήθηκε από τους Ρωμαίους στους Μακεδονικούς Πολέμους (215 - 148 π.Χ.).
▲
Το πρώτο βήμα προς το Βυζάντιο γίνεται με τη μεταφορά, απ' το [[Γαλέριο]], της έδρας του στη Θεσσαλονίκη, το 306 μ.Χ. , που γίνεται η δεύτερη, μετά την [[Κωνσταντινούπολη]] (πρωτεύουσα του ρωμαϊκού κράτους απ' το 324 μ.Χ.), πόλη της [[ρωμαϊκή αυτοκρατορία|ρωμαϊκής αυτοκρατορίας]] και παίζει σημαντικό ρόλο στην πολιτική ζωή της χώρας. Γίνεται τόπος επίσκεψης πολλών αυτοκρατόρων, που συχνά πηγαίνουν εκεί για να ξεκουραστούν ή για να διεκπεραιώσουν στρατιωτικές ή πολιτικές δουλειές. Ταυτόχρονα γίνεται ένα απ' τα σημαντικότερα πνευματικά και πολιτιστικά κέντρα των Βαλκανίων.
| |||