Κομμουνιστικό Αρχειομαρξιστικό Κόμμα Ελλάδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''Κομμουνιστικό Αρχειομαρξιστικό Κόμμα Ελλάδας''', που αργότερα μετονομάστηκε σε ''Αρχειομαρξιστικό Κόμμα Ελλάδας'' και σε ''Αρχειομαρξιστικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας'', ήταν [[Αρχειομαρξισμός|αρχειομαρξιστική]] οργάνωση που δραστηριοποιήθηκε την περίοδο [[1934]]-[[1951]].

 

Η συγκρότηση του ΚΑΚΕ ήταν αποτέλεσμα της διάσπασης της [[ΚΟΜΛΕΑ]] το 1934, όταν ο [[Λέον Τρότσκι]] ήρθε σε σύγκρουση με τον [[Δημήτρης Γιωτόπουλος|Witte]], καθώς ο τελευταίος κατηγορήθηκε για αυταρχισμό και στασιμότητα στο διάστημα που ήταν γραμματέας της [[Αριστερή Αντιπιλίτευση|Αριστερής Αντιπολίτευσης]]. Η τάση του Witte, που κυριαρχούσε στην επαρχία, απομακρύνθηκε πλήρως από τον [[Τροτσκισμός|Τροτσκισμό]] και παρουσιάστηκε ως κληρονόμος της αρχειομαρξιστικής παράδοσης, ενώ η τάση [[Γιώργης Βιτσώρης|Βιτσώρη]], που πλειοψηφούσε στην [[Αθήνα]], τον [[Πειραιάς|Πειραιά]] και τη [[Θεσσαλονίκη]], στήριξε τη νέα στρατηγική του Τρότσκι. Η τάση του Witte γρήγορα συγκροτήθηκε σε κόμμα, το ΚΑΚΕ.<ref>[http://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=1356347</ref>

 

Το ΚΑΚΕ, παρά τη γρήγορη συγκρότησή του μετά τη διάσπαση της ΚΟΜΛΕΑ, δεν κατάφερε να αποκτήσει συγκεκριμένη και μαζική ιδεολογικοπολιτική συγκρότηση και σε αντίθεση με την ΚΟΜΛΕΑ δεν απέκτησε σημαντική επιρροή στα εργατικά σωματεία και τέθηκε σε περίοδο στασιμότητας. Σε αυτή την περίοδο στασιμότητας για το ΚΑΚΕ ξέσπασε η δικτατορία του [[Ιωάννης Μεταξάς|Μεταξά]] που ποινικοποιήσε τους αρχειομαρξιστές, όπως και κάθε δημοκρατικό κόμμα. Το δικτατορικό καθεστώς επικήρυξε το Witte, ο οποίος αναγκάστηκε να καταφύγει στη [[Γαλλία]] και αργότερα στη [[Βαρκελώνη]], όπου πήρε μέρος στον [[Ισπανικός Εμφύλιος|Ισπανικό Εμφύλιο]] στο πλευρό των Δημοκρατικών.<ref>http://www.giannitsou.gr/gr.files/MHTSOS%20GIOTOPOULOS.pdf</ref> Αργότερα, στην [[Εθνική Αντίσταση]] το ΚΑΚΕ ήρθε σε επαφή με το [[ΕΑΜ]] και προσπάθησε να συνταχθεί οργανωτικά με αυτό. Παρά το γεγονός οτι κάτι τέτοιο δεν έγινε πλήρως εφικτό, πολλοί αρχειομαρξιστές οργανώθηκαν στο ΕΑΜ και στον [[ΕΛΑΣ]]. Εντούτοις, συχνά τμήμα της ηγεσίας του [[ΚΚΕ]] διαφωνούσε με την παρουσία αρχειομαρξιστών στο ΕΑΜ και έδινε εντολές στην [[ΟΠΛΑ]] να τους δολοφονεί.<ref>http://www.kryphoscholio.com/istoria/1949.html</ref>

 

Το ΚΑΚΕ, ύστερα από την επιστροφή του Witte στην [[Ελλάδα]], υιοθέτησε μια αμιγώς επιθετική απέναντι στο ΚΚΕ στάση. Το [[1947]] το ΚΑΚΕ μετονομάστηκε σε Αρχειομαρξιστικό Κόμμα Ελλάδας και συντάχθηκε πλήρως με τα αστικά κόμματα και τον [[Ελληνικός Στρατός|Εθνικό Στρατό]], ενώ ταυτόχρονα ξεκίνησε μια διαδικασία απομάκρυνσης των αρχειομαρξιστών από τον [[Κομμουνισμός|Κομμουνισμό]]. Το [[1949]] το ΑΚΕ έστειλε συγχαρητήρια επιστολή στην κυβέρνηση και την ηγεσία του στρατού για τη νίκη τους επί του [[Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας|Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας]]. Όλες αυτές οι κινήσεις συνέβαλαν στην οριστική και ολοκληρωτική πολιτική περιθωριοποίησή του Αρχειομαρξισμού. Στις εκλογές του [[1950]] το ΑΚΕ δήλωσε την υποστήριξή του στα αστικά κόμματα, ενώ ήρθε σε στενή επαφή με το [[Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας|ΣΚΕΛΔ]] του [[Ηλίας Τσιριμώκος|Ηλία Τσιριμώκου]], χωρίς ωστόσο να συνεργαστούν σε βάθος. Το [[1951]] το ΑΚΕ προσχώρησε στο φιλελεύθερο σοσιαλισμό και τη [[Σοσιαλδημοκρατία]] και μετονομάστηκε σε Αρχειομαρξιστικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας. Μετά από ένα σύντομο στάδιο δράσης το Αρχειομαρξιστικό Κόμμα διαλύθηκε. Η διάλυση του Αρχειομαρξιστικού Κόμματος σήμανε και την πτώση του ιδιότυπου ελληνικού ρεύματος του Αρχειομαρξισμού.