Βατθίλδη της Ορλεάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: sv:Bathilde av Orléans |
Veron (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
[[Image:Bathilde d'Orléans, duchesse de Bourbon.gif|thumb|right|200px|Βατθίλδη της Ορλεάνης]]
Η '''Βατθίλδη της Ορλεάνης''' ([[1750]] - [[1822]]) ήταν Γαλλίδα πριγκίπισσα από τον Οίκο των
Ορλεάνης, κόρη του [[Λουδοβίκος Φίλιππος Α' της Ορλεάνης|Λουδοβίκου Φιλίππου Α' της Ορλεάνης]] και της [[Λουίζα Εριέττα των Βουρβόνων Κοντί| Λουίζας Ερριέτας των Βουρβόνων Κοντί]], αδελφή του [[Λουδοβίκος Φίλιππος Β' της Ορλεάνης|Λουδοβίκου Φιλίππου Β']].
(1770) όταν παντρεύτηκε τον 14χρονο ξάδελφο της μέλλοντα πρίγκιπα των Κοντέ [[Λουδοβίκος Ερρίκος Β' του Κοντέ|Λουδοβίκο Ερρίκο του Κοντέ]] και σε δύο χρόνια γέννησε τον μοναδικό ▼
▲
Εξαιτίας του σκανδάλου της μοιχείας του συζύγου της ([[1778]]), εξαναγκάστηκε να τον χωρίσει και απομονώθηκε στο ανάκτορο του Σατιγιόν, όπου απέκτησε και δύο εξώγαμες κόρες. Το [[1787]] πούλησε στον [[Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκο ΙΣΤ']] τα ανάκτορα των Ηλυσίων, όπου είχε κατασκευάσει οίκημα παρόμοιο με αυτό της [[Μαρία Αντουανέττα|Μαρίας Αντουανέττας]] στο [[Τριανόν]]. Αποχωρίστηκε τον [[χριστιανισμός|χριστιανισμό]], προκειμένου να ασπαστεί [[μυστικισμός|μυστικιστικές]] τέχνες, [[αστρολογία]], [[χειρομαντεία]] και άλλα. Παράλληλα ζωγράφιζε, ενώ λάτρευε και τον μοναδικό της γιο, [[Λουδοβίκος Αντώνιος του Ανγκιέ|Λουδοβίκο Αντώνιο]].
Κατά τη διάρκεια της [[Γαλλική επανάσταση|Γαλλικής επανάστασης]], στάθηκε στο πλευρό του αδελφού της και δεν κατέφυγε στην εξορία όπως ο πρώην σύζυγος και ο γιος της. Πρόσφερε όλη την περιουσία της στην δημοκρατία, αφού κινδύνευε να δημευτεί. Παρέμεινε φυλακισμένη υπό άθλιες συνθήκες από τους [[Ιακωβίνοι|Ιακωβίνους]] μαζί με όλους τους [[Βουρβόνοι|Βουρβόνους]], όταν ανακαλύφθηκε
συνωμοσία του ανιψιού της με τους Αυστριακούς. Ο αδελφός της Λουδοβίκος Φίλιππος αποκεφαλίστηκε ενώ η ίδια γλύτωσε τον θάνατο, ελευθερώθηκε και ξαναγύρισε στην κατοικία της στο [[Παρίσι]].
==Εξορία στην Ισπανία και επιστροφή==
Το [[Διευθυντήριο]] αποφάσισε ([[1797]]) την εξορία όλων των
Κατά τη διάρκεια της εξορίας της έγινε ολοκληρωτικά δημοκρατική. Το [[1804]], πληροφορήθηκε ότι το καθεστώς του [[Ναπολέων Βοναπάρτης|Ναπολέοντα]], που θαύμαζε, δολοφόνησε το γιο της στον πύργο του Βινσέν, και δεν της επέτρεψε μέχρι την πτώση του ([[1814]]) να επιστρέψει στη [[Γαλλία]].
Ο βασιλιάς [[Λουδοβίκος ΙΗ' της Γαλλίας]] της επέτρεψε να ζήσει στον πύργο του Ματινιόν, ενώ η οικογένεια της την πίεζε να επανέλθει μετά από 40 χρόνια στον σύζυγο της. Αυτή αρνήθηκε και προτίμησε τον όμορφο σωματοφύλακα που είχε γνωρίσει στην Ισπανία, ο οποίος πέθανε τρία χρόνια αργότερα.
==Πηγές==
| |||