Μπαϊμπάρς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Veron (συζήτηση | συνεισφορές) |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Ο '''
==Μαμελούκος σουλτάνος της Αιγύπτου==
Συνέχισε τους πολέμους με τους Σταυροφόρους ιδιαίτερα με την [[Αντιόχεια]] που είχε συμμαχήσει με τους Μογγόλους εναντίον του στην μάχη του Αίν Ζαλού. Επιτέθηκε ([[1263]]) στην [[Άκρ]] το μόνο τμήμα που είχε απομείνει από το βασίλειο των Ιεροσολύμων, απέτυχε να το καταλάβει αλλά νίκησε τους Σταυροφόρους σε μιά σειρά απο άλλες μάχες (Αρσούφ, Χάιφα, Ασκαλών, Καισάρεια) παίρνοντας πολλούς αιχμαλώτους ανάμεσα στους οποίους Ναΐτες και Ιωαννίτες. Επιτέθηκε ([[1266]]) στους Αρμένιους στην [[Κιλικία]] τους μόνους συμμάχους της Αντιόχειας, πολιόρκησε την [[Αντιόχεια]] και την κατέλαβε στις [[18 Μαΐου]]/[[1268]], σφάζοντας τους κατοίκους, αν και είχε υποσχεθεί να τους χαρίσει τις ζωές. Ο πρίγκηπας της πόλης [[Βοϊμόνδος ΣΤ' της Αντιόχειας|Βοϊμόνδος]] κατάφερε να δραπετεύσει, ενώ λίγο αργότερα έφτασε η Η' Σταυροφορία ([[1271]]) υπο τον βασιλιά της Αγγλίας [[Εδουάρδος Α' της Αγγλίας|Εδουάρδο Α']] που συμμάχησε αμέσως με τους Μογγόλους εναντίον του. Ο Εδουάρδος δεν κατάφερε να κάνει τίποτα το σημαντικό για να τον απειλήσει, επιστρέφοντας άπρακτος πίσω στην [[Αγγλία]] ([[1272]]) αφού λίγο
Μογγόλους στο '''Ελμπιστάν''' ([[1277]]) και αποσύρθηκε στη [[Συρία]]. Παντρεύτηκε πολλές γυναίκες αφήνοντας συνολικά 7 κόρες και 3 γιους, δύο από τους οποίους (αλ Σαίντ Μπαρακάχ και Σολαμίς) έγιναν σουλτάνοι.
|