Μάχη των Κυνός Κεφαλών (364 π.Χ.): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''μάχη στις Κυνός Κεφαλαί''' το 364 π.Χ. ανάμεσα στον [[Πελοπίδας|Πελοπίδα]] των [[Θήβα|Θηβαίων]] και τον Αλέξανδρο, τύρρανο των Φερών πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλία στη θέση Κυνός Κεφαλαί στα πλαίσια της Θηβαϊκής Ηγεμονίας.

Μετά τη [[μάχη των Λεύκτρων]], (371 π.Χ.) οι Θηβαίοι επεκτάθηκαν από την Πελοπόννησο έως τη Θεσσαλία. Στις Φερές, μια πόλη της Θεσσαλίας, μετά το θάνατο του Ιάσονα, τυρράνου της, την εξουσία την πήρε ο Αλέξανδρος. Το 368 π.Χ. ο Πελοπίδας, εκστράτευσε κατά της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας και απροσδόκητα πιάστηκε αιχμάλωτος από τον Αλέξανδρο. Τον επόμενο χρόνο, το 367 π.Χ., ο Επαμεινώνδας ηγούμενος ενός εκστρατευτικού σώματος, εκστράτευσε στη Θεσσαλία και κατάφερε να απελευθερώσει τον Πελοπίδα. Ο Αλέξανδρος, μετά την απελευθέρωση του Πελοπίδα αύξησε τη δύναμή του και ανησύχησε το Κοινό των Θεσσαλών. Τελικά το Κοινό των Θεσσαλών ζήτησε τη βοήθεια των Θηβαίων. Οι Θηβαίοι βρήκαν την αφορμή που χρειάζονταν και με ένα στρατό 7.000 ανδρών με αρχηγό τον Πελοπίδα εκστράτευσαν κατά του Αλεξάνδρου.

Ο Αλέξανδρος διατάζει τους στρατιώτες του να καταλάβουν τους λόφους της περιοχής των Κυνός Κεφαλών. Το ίδιο διατάζει και ο [[Επαμεινώνδας]]. Καθώς και οι δύο αντίπαλοι προσπαθούν να καταλάβουν τους λόφους, ο Πελοπίδας, στέλνει εναντίον του αντίπαλου ιππικού, το δικό του θεσσαλικό και βοιωτικό ιππικό. Το ιππικό του Πελοπίδα μετά από λεπτά ιππομαχίας καταφέρνει και νικάει το αντίπαλο. Στο μεταξύ ο Αλέξανδρος κατέλαβε τους λόφους και απώθησε την επίθεση του θηβαϊκού πεζικού. Έτσι με μια έξυπνη τακτική κίνηση ο Πελοπίδας ανακάλεσε το ιππικό του και το διέταξε να πλευροκοπήσει το πεζικό του Αλεξάνδρου στους λόφους. Το πεζικό του Αλεξάνδρου συγκρατεί δύο ή τρεις επιθέσεις του θηβαϊκού πεζικού, αλλά δεν άντεξε και άρχισε να υποχωρεί. Ο Πελοπίδας πολεμώντας στην πρώτη γραμμή με τους συμπολεμιστές του, αντικρίζει τον Αλέξανδρο και επιτίθεται εναντίον του με βαθύ μίσος γι' αυτόν. Με γενναιότητα ο Πελοπίδας επιτίθεται στη φρουρά του Αλεξάνδρου και σκοτώνει πολλούς. Αλλά τον πληγώνουν θανάσιμα και πεθαίνει. Οι στρατιώτες του Πελοπίδα συνεχίζουν να πιέζουν τον αντίπαλό τους και τον τρέπουν σε φυγή. Ο Αλέξανδρος αφήνει νεκρούς πάνω από 3.000 νεκρούς, ενώ οι Θηβαίοι κάπου στους 500 ή 1.000.

Μετά τη μάχη οι Θηβαίοι και οι Θεσσαλοί με μεγάλες τιμές έθαψαν τον Πελοπίδα και έστησαν ανδριάντα του στους Δελφούς. Μάλιστα όπως συμβαίνει και με τους ήρωες έτσι και οι στρατιώτες του Πελοπίδα έβγαλαν μια τούφα από τα μαλλιά τους. Οι Θηβαίοι παρά τη νίκη τους έχασαν αυτό το μεγάλο στρατηγό και μετά τη [[μάχη της Μαντινείας]], το 362 π.Χ., η Θηβαϊκή Ηγεμονία θα καταρρεύσει.