Υαλογραφία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dada (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Notis (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 13:
Ο ενισχυμένος γύψος ήταν πολύ παχύς σαν συνδετικό υλικό των χρωματιστών γυαλιών και παρόλο που οι Άραβες έκαναν "αραβουργήματα" μ' αυτόν γιά να του δώσουν χάρη κι αλαφράδα, ήταν αληθεια πολύ περιοριστικός στη δημιουργία κομψών παραστάσεων.
 
Ο λόγος που ήταν απαραίτητο κάποιο υλικό να συνδέει τα χρωματιστά ή/και ζωγραφισμένα γυαλιά μεταξύ τους ήταν, πρώτον ότι δέν μπορούσαν να παράγουν παρα μόνο μικρά κομμάτια γυαλιού και δεύτερο, λόγω των υλικών που χρησιμοποιούσαν για να χρωματίσουν ή να ζωγραφίσουν το γυαλί που ήταν οξείδια μετάλλων. Αυτά ειναι διαφορετικά για κάθε χρώμα και έπρεπε επιπλέον να ψηθούν σε διαφορετικές θερμοκρασίες. Αναγκάστικά λοιπόν έπρεπε να ψηθούν ξεχωριστά.
 
Στη διάρκεια του [[20ος αιώνας|20ού αιώνα]], η τεχνολογία στα χέρια πρωτοπόρων σαν τον Louis Comfort Tiffany, τον John La Farge, τον William Morris κι άλλους, απελευθέρωσε ολοκληρωτικά την τέχνη αυτή από στοιχεία όπως τα υλικά, οι τεχνικές, η [[φιλοσοφία]] και γενικότερα κάθε τί που αποτελούσε μέρος της διαδικασίας, απεγκλωβίζοντας τα βιτρώ από ένα φορμαλισμό που δεν άφηνε περιθώρια στην αυθεντική δημιουργία.