|
[[Image:Lothar_I.jpg|thumb|right|200px|Λοθάριος Α’]]
Ο '''Λοθάριος Α’''' ([[795]] – [[855]]) ήταν βασιλιάς της Ιταλίας ([[818]] – [[855]]), [[Αγία Ρωμαϊκή Αυροκρατορία|αυτοκράτωρ των Ρωμαίων]] και των [[Φράγκοι|Φράγκων]] ([[840]] – [[855]]), μεγαλύτερος γιόςγιος του αυτοκράτορα [[Λουδοβίκος ο Ευσεβής|Λουδοβίκου του ευσεβούς]] αποαπό την πρώτη σύζυγο του, [[Ερμενγάνδη του Εσμπάγ]]. Ξεσήκωσε τους δύο μικρότερους αδελφούς του, [[Πεπίνος Α' της Ακουιτανίας|Πεπίνο Α’ της Ακουιτανίας]] και [[Λουδοβίκος ο Γερμανικός|Λουδοβίκο τον Γερμανικό]], στην προσπάθεια του πατέρα τους να παραχωρήσει την [[Γαλατία]] στον ετεροθαλή αδελφό τους, [[Κάρολος ο Φαλακρός|Κάρολο τον φαλακρό.]] Μετά τον θάνατο του πατέρα τους, ο Κάρολος συμμάχησε με τον ανιψιό του, [[Πεπίνος Β' της Ακουιτανίας|Πεπίνο Β’ της Ακουιτανίας]], εναντίον της συμμαχίας του Καρόλου του φαλακρού με τιοντον Λουδοβίκο τον Γερμανικό. Ο τριετής [[εμφύλιος πόλεμος]] ([[840]] – [[843]]) εξασθένησε σημαντικά την ενωμένη αυτοκρατορία του [[Καρλομάγνος|ΚαρολομάγνουΚαρλομάγνου]], κάτι οπουπου ήταν αιτία στην συνέχεια να διασπαστεί και να δημιουργηθούν τα σύγχρονα κράτη της [[Γαλλία|Γαλλίας]] και της [[Γερμανία|Γερμανίας]].
==Εμφύλιος με τον πατέρα του==
Με την άνοδο του πατέρα του στον θρόνο, του δόθηυκεδόθηκε η διοίκηση της [[Βαυαρία|Βαυαρίας]], ενώ ορίστηκε ([[817]]) διάδοχος της ενωμένης αυτοκρατορίας,: ο Πεπίνος της Ακουιτανίας, ο Λουδοβίκος ο Γερμανικός και ο ξάδελφος του [[Βερνάρδος της Ιταλίας]] θα ήταν βασιλείς υποτελείς του. Αλλά μετά την δολοφονία του Βερνάρδου της Ιταλίας αποαπό τον Λουδοβίκο τον ευσεβήΕυσεβή, του δόθηκε το βασίλειο της Ιταλίας ([[822]]) , παντρεύτηκε το [[821]] την Ερμενγκάρδη (πέθανε το [[851]]) κόρη του Ούγου κόμη του Τούρ. Στις [[5 Απριλίου]]/[[823]] στέφθηκε αυτοκράτορας στην [[Ρώμη]] απο τον πάπα Πασχάλη Α’. Στην επιστροφή στην αυλή του πατέρα του τον βλέπει να πείθεται απο την θετή μητέρα του Ιουδήθ να δώσει εδάφη και στον δικό της γιό Κάρολο κάτι που τον εξόργισε γιατί τα εδάφη τα στερούσε απο τον ίδιο. Πίστεψε οτι τον έστειλε στην [[Ιταλία]] να τον απομονώσει γι’αυτό ξεσήκωσε τα αδέλφια του Πεπίνο της Ακουιτανίας και Λουδοβίκο τον Γερμανικό εναντίον του πατέρα τους. Η πρώτη εξέγερση ([[830]]) απέτυχε και ο Λουδοβίκος ο ευσεβής έδωσε την Ιταλία στον αδελφό του Κάρολο, τα τρία αδέλφια ανασυγκρότησαν τις δυνάμεις τους κατάφεραν να νικήσουν και να εκθρονίσουν τον πατέρα τους ([[833]]). Ο Λουδοβίκος ο ευσεβής συμφιλιώθηκε με τους γιούς του ([[834]]) ο Λοθάριος κράτησε την διοίκηση της Ιταλίας και τον αυτοκρατορικό τίτλο.
Παντρεύτηκε το [[821]] την Ερμενγκάρδη (πέθανε το [[851]]), κόρη του [[Ούγος της Τουρ|Ούγου κόμη του Τούρ]]. Στις [[5 Απριλίου]] [[823]] στέφθηκε αυτοκράτορας στην [[Ρώμη]] από τον [[πάπας Πασχάλης Α'|πάπα Πασχάλη Α’]]. Στην επιστροφή στην αυλή του πατέρα του, τον βλέπει να πείθεται από την θετή μητέρα του, [[Ιουδήθ της Βαυαρίας (795-843)|Ιουδήθ]], να δώσει εδάφη και στον δικό της γιο, [[Κάρολος ο Φαλακρός|Κάρολο]], κάτι που τον εξόργισε, γιατί τα εδάφη τα στερούσε από τον ίδιο. Πίστεψε ότι τον έστειλε στην [[Ιταλία]] να τον απομονώσει γι' αυτό ξεσήκωσε τα αδέλφια του, Πεπίνο της Ακουιτανίας και Λουδοβίκο τον Γερμανικό, εναντίον του πατέρα τους. Η πρώτη εξέγερση ([[830]]) απέτυχε και ο Λουδοβίκος ο ευσεβής έδωσε την Ιταλία στον αδελφό του Κάρολο. Τα τρία αδέλφια ανασυγκρότησαν τις δυνάμεις τους και κατάφεραν να νικήσουν και να εκθρονίσουν τον πατέρα τους ([[833]]). Ο Λουδοβίκος ο ευσεβής συμφιλιώθηκε με τους γιους του ([[834]]) ο Λοθάριος κράτησε την διοίκηση της Ιταλίας και τον αυτοκρατορικό τίτλο.
==Εμφύλιος και ήττα απο τα αδέλφια του== ▼
▲==Εμφύλιος και ήττα αποαπό τα αδέλφια του==
Όταν πέθανε ο Λουδοβίκος ο ευσεβής όρισε τον Λοθάριο διάδοχο της ενωμένης αυτοκρατορίας του ([[840]]) κάτι που έκανε τα μικρότερα αδέλφια του Λουδοβίκο τον Γερμανικό και Κάρολο τον φαλακρό να
Όταν πέθανε ο Λουδοβίκος ο ευσεβής, όρισε τον Λοθάριο διάδοχο της ενωμένης αυτοκρατορίας του ([[840]]), κάτι που έκανε τα μικρότερα αδέλφια του, Λουδοβίκο τον Γερμανικό και Κάρολο τον φαλακρό, να αντιδράσουν, ξεκινώντας εμφύλιο πόλεμο με τον μεγάλο αδελφό τους. Ο Λοθάριος μόνο σύμμαχο είχε τον ανιψιό του, [[Πεπίνος Β' της Ακουιτανίας|Πεπίνο Β’ της Ακουιτανίας]], γιόγιο του αποθανόντος αδελφού του, Πεπίνου, πουαπό ήθελετον οοποίο θείοςήθελε τουο Κάρολος ο Φαλακρός να του αφαιρέσει το δουκάτο. Ο Λοθάριος με τον Πεπίνο ηττήθηκαν αποαπό τον Κάρολο και τον Λουδοβίκο στην '''[[μάχη του Φωντενό'''Φοντεναί]] στις [[25 Ιουνίου]]/ [[841]],. μεΜε την '''[[συνθήκη του Βερντάν'''Βερντέν]] που ακολούθησε ([[843]]), κράτησε το βασίλειο της Ιταλίας και τον αυτοκρατορικό τίτλο. Το ([[855]]) πάσχων απο ανίατη ασθένεια μοίρασε το βασίλειο στους γιούς του στον μεγαλύτερο Λουδοβίκο Β’ έδωσε την Ιταλία και τον αυτοκρατορικό τίτλο, στον Λοθάριο Β’ έδωσε την Λοθιραγγία και στον νεώτερο Κάρολο την [[Προβηγκία]]. Μπήκε σε μοναστήρι που πέθανε 6 μέρες αργότερα στις [[29 Σεπτεμβρίου]]/[[855]]
Το [[855]], πάσχων από ανίατη ασθένεια μοίρασε το βασίλειο στους γιους του: στον μεγαλύτερο, [[Λουδοβίκος Β' της Ιταλίας|Λουδοβίκο Β’]], έδωσε την Ιταλία και τον αυτοκρατορικό τίτλο, στον [[Λοθάριος Β' της Λοθαριγγίας|Λοθάριο Β’]] έδωσε την [[Λοθαριγγία]] και στον νεώτερο, [[Κάρολος της Προβηγκίας|Κάρολο]], την [[Προβηγκία]]. Μπήκε σε μοναστήρι, όπου πέθανε 6 μέρες αργότερα στις [[29 Σεπτεμβρίου]] [[855]].
==Κληρονόμοι==
Με την σύζυγο του Ερμενγάρδη του ΤούρΤουρ (πέθανε το [[851]]) παιδιά τους ήταν :
*[[Λουδοβίκος Β΄ της Ιταλίας]]
*Ιλτρούδη ([[826]] – [[865]])
*Λοθάριος Β’ ([[835]] – [[869]])
*Κάρολος ([[845]] – [[863]])
*Καρλομάν ([[853]])
{{μεταφρασμένο|en|Lothair I}}
| 