Τοξικότητα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''Τοξικότητα''' είναι η διαβάθμιση της δυνατότητας μια ουσίας να προκαλέσει βλάβη σε έναν οργανισμό. Μία τοξική ουσία μπορεί να εισέλθει στον οργανισμό με 3 τρόπους: Με απορρόφηση μέσω του πεπτικού συστήματος, μέσω της αναπνοής ή μέσω του δέρματος. Σε συνέχεια αποθηκεύεται, αποβάλλεται ή μετατρέπεται σε κάποια άλλη ουσία (βιομεταλλαγή). Υπάρχουν κάποια όργανα τα οποία είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στις τοξικές ουσίες. Το [[Ήπαρ|συκώτι]] για παράδειγμα προσβάλλεται από τις ηπατοτοξίνες, τα [[νεφρά απο τις νεφροτοξίνες, το αίμα απο τις αιματοτοξίνες.

 

 

Η βασική υπόθεση που γίνεται για τις μη τοξικές ουσίες, δηλαδή ουσίες με χαμηλή τοξικότητα, είναι ότι υπάρχει ένα κατώφλι έκθεσης και οποιαδήποτε έκθεση μικρότερη απο αυτή δεν οδηγεί σε αύξηση των αρνητικών επιπτώσεων, πέρα απο τις φυσικές τιμές υποβάθρου. Έτσι καθοριζονται τα όρια ανοχής, π.χ. τα LOAEL (lowest observed adverse effect levels), κατώτατο όριο για το οποίο παρατηρούνται αρνητικές επιπτώσεις και NOAEL (no observed adverse effect levels), το ανώτατο όριο για το οποίο δεν παρατηρούνται αρνητικές επιπτώσεις. Καθορίζεται επίσης και η δόση αναφοράς RfD που είναι η αποδεκτή ημερήσια δόση. Οι μονάδες που χρησιμοποιούνται για την δόση αναφοράς είναι mg/kg*ημέρα.