Δημοκρατική Ανανέωση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dimitrisss (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 7:
Κατέβηκε στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Ιουνίου 1989|εκλογές του Ιουνίου 1989]] (ποσοστό 1,01% και μία έδρα για τον πρόεδρό της στην [[Εκλογική περιφέρεια Α΄ Αθήνας|Α' Αθήνας]]), καθώς και στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Ιουνίου 1989|Ευρωεκλογές]] που διεξήχθησαν την ίδια μέρα (ποσοστό 1,36% και μία έδρα για τον [[Δημήτρης Νιάνιας|Δημήτρη Νιάνια]]), ενώ απείχε λίγους μήνες αργότερα από τις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Νοεμβρίου 1989|εκλογές του Νοεμβρίου 1989]].
 
Στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1990|εκλογές του 1990]] το κόμμα κατήλθε εκ νέου (ποσοστό 0,67%) εξασφαλίζοντας μία έδρα στην [[Εκλογική περιφέρεια Υπολοίπου Νομού Αττικής|περιφέρεια του υπολοίπου Αττικής]], για τον [[Θεόδωρος Κατσίκης|Θεόδωρο Κατσίκη]] (εκλέχθηκε με μόλις 406 σταυρούς προτίμησης). Καθώς η Νέα Δημοκρατία δεν είχε εξασφαλίσει αυτοδυναμία (150 έδρες), κατόπιν συμφωνίας [[Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος|Στεφανόπουλου]] - [[Κωνσταντίνος Μητσοτάκης|Μητσοτάκη]] ο Θεόδωρος Κατσίκης στήριξε αρχικά τη δημιουργία μονοκομματικής [[Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη 1990|κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας]]. Στη καισυνέχεια κατόπινόμως προσχώρησε σεσ' αυτήν, αφήνοντας τη Δημοκρατική Ανανέωση χωρίς κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.
 
Στις [[Ελληνικές ευρωεκλογές 1994|ευρωεκλογές του 1994]] η Δημοκρατική Ανανέωση παρ' ότι υπερδιπλασίασε το ποσοστό της (2,79%, το υψηλότερο που έλαβε ποτέ), απέτυχε να συγκεντρώσει ποσοστό 3% που στο μεταξύ είχε καθιερωθεί σαν πλαφόν για να εκπροσωπηθεί στο [[Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο]], οπότε ο πρόεδρός της λίγες μέρες αργότερα σε συμφωνία με τα κομματικά όργανα κήρυξε τη διάλυσή της και αποσύρθηκε από την [[πολιτική]].